پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) برگه 33
کرامت عبارت است از «انجام کار خارق العاده با قدرت غیر عادی و بدون ادعای نبوت و امامت.» (۱) به عقیده اکثریت علمای مذاهب اسلامی – جز گروه اندکی
جود و کرم امام حسین (علیه السلام) حسین بن علی (علیه السلام) در بخشش زبان زد مردم روزگار بود. نقل می کنند روزی مرد صحرانشین مستمندی وارد مدینه شد
اشاره: میرزا محمدتقی حجه الاسلام متخلص به نیّر در سال ۱۲۴۸ قمری در تبریز به دنیا آمد و در ۲۲ سالگی برای ادامۀ تحصیل به نجف رفت و پس از استفاده از
شهرستان ادب: صائب تبریزی از شعرای بزرگ فارسی است که در سبک هندی نامدار است و از وی بهخصوص غزلیات زیبایی برجای مانده. او شاعری است با مذهب شیعه
اشاره: با تأمّل و تعمق در مضامین مثنوی این نکته روشن می گردد که: «در عمق افکار و عقاید مولوی و گفته های او، جنبه ای از هواخواهی علی(علیه السلام) و
هشام بن عبدالملک، امام باقر(علیه السلام) را از مدینه به شام فرا خواند. در شام او و امام در یک مکان جلوس میکردند و جمعی از مردم نیز در مجالس آنان
وقتیکه امام حسن ـ علیه السّلام ـ وفات نمود،برادر بزرگوارش امام حسین ـ علیه السلام ـ بدن شریفش را بر تابوت گذارده، آنرا بطرف محل نماز پیامبر ـ
اشاره: حسین بن علی بن ابیطالب(علیه السلام)، مشهور به اباعبدالله و سیدالشهداء (۴-۶۱ق)، امام سوم شیعیان است، که ده سال امامت را بر عهده داشت و در
پیشوایان معصوم علیهم السلام انسانهای کامل و برگزیده ای هستند که به عنوان الگوهای رفتاری و مشعلهای فروزان هدایت جامعه بشری از سوی خدا تعیین شده