زندگانی حکیمه خاتون چکیده حکیمه خاتون یکی از بانوان بزرگ عالم اسلام و تشیع است که در یکی از برهه های حساس تاریخ، یعنی در آستانه میلاد حضرت مهدی

حمزه بن موسی الکاظم علیه‌السلام حمزه بن موسی بن جعفر الکاظم(ع) یکی از فرزندان امام هفتم(ع) می‌باشد، کنیه وی را ابوالقاسم گفته اند. وی دانشوری

بقعه ابو احمد محمد بن محمد حنفیه که با تخفیفى بنام احمد بن محمد حنفیه خوانده و شهرت یافته است و در لوح مزار نام او(احمد بن محمد بن حنفیه)(۱)ضبط

حضرت فاطمه اخرى علیها السلام مشهور به « خواهر امام » در منطقه اى به همین نام، در شهر رشت مدفون است. این حرم با شکوه، که یکى از ستارگان آسمان

امامزاده سید على که مزار شریفش در اراضى خارج دروازه ری(بلوار ۱۵ خرداد) و در قسمت شمال شرقى شهر قم واقع و داراى بقعه زیبا و گنبدى شلجمى شکل از

مادر احمد بن موسی به «ام احمد» شهرت داشت. امام موسی بن جعفر (علیه السلام)نیز در وصایا و سخنانش از او با همین لقب یاد نمود.(۱) از ام احمد سه فرزند

اشاره: به این اسم دو امامزاده در این شهر مدفون مى باشد که یکى از آنها در جاده کاشان نزدیک قبرستان بقیع و دیگرى واقع درخیابان امامزاده شاه

بقعه چهل اختران از ابنیه با شکوه تاریخى و در جوار بقعه جناب امامزاده موسى مبرقع(علیه السلام)واقع است که این بقعه تا زمان تألیف کتاب تاریخ قم

خاندان حضرت عباس (ع): در سال ۲۶ هجری قمری، حضرت عباس (ع) پایه عرصه گیتی نهاد. مادر گرامیش فاطمه، دخت حزام بن خالد بن ربیعه بن عامر کلبی و کنیه اش