دعبل[۱] که نام اصلی وی محمد بن علی خزاعی و کنیه­اش «ابوعلی» یا «ابوجعفر» به او می­گفتند، که البته بیشتر به ابوعلی شهرت داشت.[۲] وی از شعرای مشهور

چهل حدیث نورانی از ائمه معصومین علیهم السلام با محوریت کار، عمل و تلاش در پی می‌آید: ۱. رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) الایمان فی عَشرهٍ:

عزاداری، احیاء خط خون و شهادت زندانی کردن «نور» در حصار شب، شیوه کهن ستمگران حاکم، در برخورد و مقابله با «حق» بوده است.خط فکری و سیاسی امامان

در این که سر امام حسین علیه‌السلام کجا دفن شده است، منابع تاریخی شیعه و سنی گزارش‌های گوناگونی آورده‌اند تا آنجا که شش قول در این باره گفته

بدون تردید، علوم حضرات معصومین اکتسابى نیست وآن‏چه از ذهن شفاف و نورانى آن بزرگواران انعکاس مى‏ یابد،اشعه‏ هایى از انوار الهى است که از

 اشاره : در راستاى فلسفه وظیفه الهى، ائمه علیهم السلام براى تحقق حکومت  اسلامى جدیت و تلاش فراوانى داشتند. امام صادق(ع) علاوه بر نهضت  علمى و

 جوان از نگاه امام صادق(ع) نگاه مهربان امام صادق(ع) به جوانان، همراه با بزرگداشت  شخصیت،تکریم استعدادها و صلاحیت ها، احترام به نیازها و توجه به

 زندگی امام صادق علیه السلام  با حوادث مختلفی ملازم بوده که  به برخی از آنها اشاره می شود:  ۱. ششمین اخترتابناک آسمان امامت حضرت امام جعفر

امام صادق(ع) هشتمین ستاره فروزان آسمان عصمت، و ششمین اختر تابان‏ سپهر امامت و ولایت در هفدهم ربیع الاول سال‏۸۳ ه.ق در مدینه چشم به جهان گشود،