مقدمه جعفر فرزند ابوطالب، پسرعموی پیامبر صلی الله علیه و آله و برادر امام علی علیه السلام است. مادرش فاطمه دختر اسد است که پیامبر صلی الله علیه

۹ شوّال سال ۲۸ قبل از هجرت، روزى بود که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) خدیجه کبرا(سلام الله علیها) آن بانوى بزرگ را به همسرى گرفت. این روز

قرآن کریم درباره گذشت و صبوری می فرماید: و لیعفوا و لیصفحوا الا تحبّون ان یغفرالله لکم؛ ۱ درر.یات متعددی بر گذشت و صبوری تأکید شده است: قال

اشاره بى تردید در بین شیعیان موضوع حادثه عاشورا بیشترین عناوین و پژوهشى را در قالب هاى مختلف و سطوح گوناگون به خود اختصاص داده است. مسأله

صعصعه فرزند صوحان فرزند حجر وکنیه اش «ابوطلحه » یا «ابوعمرو» بود و نسبتش با پانزده واسطه، به «عبدالقیس » از بزرگان قبیله «ربیعه » مى رسید و از

 امیرمؤمنان علی(علیه السلام) پیش و پس از نیل به خلافت ظاهری، اصحاب و دوستان زیادى داشت که البته درجه ایمان، اخلاص و بینش آنان درباره جایگاه

تنها تفاوتى که زن و مرد دارند، درجسم و روان آنان است و بس، آن دو در انسانیت و جوهره آفرینش همسان و یکسانند. خداوند مى فرماید: فَإِذا سَوَّیتُهُ

 روایت شده است که امام باقر (علیه السلام) با جابر گفتگو می‌نمودند و در این کلام نورانی ـ که یادگار آن دیدار است‌ ـ معارف عالیه‌ای را بیان

 چون در آن ساعتى که دشمنان، جدّم امام حسین علیه السلام را به قتل رساندند فرشتگان با ناراحتى در حالى که ناله سرداده بودند عرض کردند پروردگارا!