اگر مراد علم ائمه ـ علیهم السّلام ـ به همه قرآن اعم از ظاهر، باطن، تنزیل و تأویل آن است، باید گفت این امرى مسلم و مورد قبول است از آنجا که قرآن

شفاعت در اسلام یکی از اموری که در دین اسلام مطرح است مسئله شفاعت است که از سوی انبیاء، ملائکه و اولیای الهی به اذن خداوند در روز قیامت انجام می

ثقل به دو فتحه هر شی ء نفیس و گران قیمت است که باید در حفظ آن اهتمام شود. به همین معنی است در حدیث «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی» یعنی:

 پیشگفتار بحث و گفتگو بر سر مسئله خلافت و جانشینی رسول گرامی اسلام، در شمار مباحثی است که از نخستین ساعات درگذشت نبیّ مکرّم اسلام در میان

چکیده یکی از اعتقادات اصیل و مستدل ما این است که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) بعد از خود فرد یا افرادی را به عنوان جانشینان خود معرفی نموده است.

از برخی روایات اسلامی استفاده می شود که اسم مبارک امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ در تورات (عهد قدیم) «شبر» و «شبیر» و در

 چکیده آیه «مباهله» (آل عمران:۶۱) از مهم ترین ادله قرآنی، در خصوص فضیلت و برتری اهل بیت(علیهم السلام) محسوب می گردد. مفسران و دانشمندان مذهب اهل

«یا أیها الَّذِینَ آمَنُوا إذا ناجَیتُمُ الرَّسولَ فَقَدِّمُوا بَینَ یدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَهً ذلِکَ خَیر لَکُمْ وَأطْهَرُ فإنْ لَمْ

آیه مباهله «فمن حاجک فیه من بعد ما جائک من العلم فقل تعالوا ندع ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم‌نبتهل فنجعل لعنه الله