حدیث اول: حریم پاک. عن النبی (ص) قال: … و هی اطهر بقاع الارض واعظمها حرمه و إنها لمن بطحاء الجنه. پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در ضمن حدیث

۱. حلال شمردن اموال عمومی قال الأمام الباقر علیه السلام: عن النبی صلی الله علیه و آله و سلم: خمسه لعنتهم و کل نبی مجاب الزائد فی کتاب الله، و

مرحوم شیخ صدوق و برخی دیگر از بزرگان آورده‌اند: روزی جابر بن عبدالله انصاری وارد منزل امام سجاد، زین العابدین (علیه السلام) شد، در بین صحبت با

تبیین نادرست صلح ها و جنگ هایى که در تاریخ زندگانى پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) رخ داده، این شبهه را به وجود آورده که اسلام «دین شمشیر» است.

اشاره: امام حسین (علیه السلام) و حکایت زیستن و شهادتش و لحن گفتار و ابعاد کردارش، نه تنها نمونه یک بزرگمرد تاریخ را براى ما مجسم مى سازد، بلکه

اشاره: «أنا مدینه العلم و علیٌ بابها فَمن أَراد الحکمه فلیأتها من بابها»[۱] سال‌ها از بیان دلنشین و زیبای حضرت ختمی مرتبت

شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا (علیه السلام) به سند خود در حدیثى روایت کرده است: چون امام رضا (علیه السلام) به مرو آمد، مامون به آن حضرت پیشنهاد کرد

اشاره: ولایت عهدی امام رضا(علیه‌السلام) حادثه ای است که دوست و دشمن را حیرت زده نمود. زیرا هنگامی که ولایت عهدی از سوی مأمون بر امام

ثقه الاسلام کلینى در کافى و شیخ مفید در ارشاد نقل مى‏ کند: از حسین بن محمد اشعرى و محمد بن یحیى و دیگران که گویند: احمد بن عبیدالله بن خاقان (وزیر