پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) برگه 146
امام مجتبی علیه السلام بنده خاکسار خدا بود. در هنگام عبادت از قفس تنگ دنیا می رهید و تا شاخساران ملکوت پر می کشید. طعم عبادت، شهد دیگری در کامش
مرحوم شیخ صدوق در کتاب امالی به سند خود از امام صادق علیه السلام روایت کرده که آن حضرت فرمود: حسن بن علی علیه السلام عابدترین مردم زمان خود و
امام مجتبی علیه السلام دارای فضایل فراوانی است که خلاصه آن را تحت سه عنوان زیر بیان می کنیم: تبار پاک از مهم ترین فضایل آن امام وارسته این است که
سرّ دلبران در حدیث دیگران مظلومیّت اهل بیت علیهم السلام ، به ویژه امام مجتبى علیه السلام در همه ابعاد مشهود است؛ از جمله در ثبت و ضبط سخنان و
احمد عابدى نام مبارک امام مجتبى علیه السلام یعنى «الحسن» هدیه جبرئیل به رسول خدا صلى الله علیه و آله وسلم بوده۱ و این نام در دنیا نبوده بلکه از
نقش کرم و سخاوت در سیره ی حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام یکی از دانشمندان اهل سنت، در کتاب المحاسن و المساوی روایت کرده که مردی نزد امام حسن (ع)
رباب بنت امرؤالقیس بن عدى، همسر امام حسین (علیه السلام) و مادر سکینه و على اصغر (عبد الله رضیع) است. او را زنی عالم و اهل فصاحت و بلاغت معرفی
اسارت دشوار و یتیمی دردی عمیق است. یک سه ساله، چگونه می تواند تمام رنجِ تشنگی و زخم تازیانه اسارت و از آن بدتر، درد یتیمی را به جان بخرد، آن هم
فاطمه کبرى دختر امام حسین علیه السلام ، در علم ، عبادت و معنویت مقام بالایى داشت . وى ، پیوسته شب زنده دار و روزه دار بود و از زنان زاهد، مجاهد و