اشاره: علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب، مشهور به امام سجاد و زین العابدین (۳۸- ۹۵ق)، چهارمین امام شیعیان. مدت امامت وی ۳۵ سال بود. امام

«صحیفه سجادیه، روایت حسین بن اشکیب»، نسخه‌اى منحصربه‌فرد از یکى از روایت‌هاى اصلى صحیفه سجادیه است که محققان صحیفه‌پژوه از آن به‌عنوان

این نماز چهار رکعت است (با دو سلام) که در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و صد مرتبه سوره «توحید» خوانده مى شود و پس از آن، این دعا خوانده مى شود: یا

دعاى چهل و هفتم  دعای آن حضرت در روز عرفه الدعاء السابع و الاربعون (وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی یَوْمِ عَرَفَهَ) الْحَمْدُ

الدعاء الثالث و الخمسون (وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی التَّذَلُّلِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ) رَبِّ أَفْحَمَتْنِی ذُنُوبِی،

در بلد الأمین و مصباح کفعمى است و آن مروى است از حضرت سیّد السّاجدین از پدرش از جدّبزرگوارش حضرت رسول صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ

در کتاب«مصباح»شیخ طوسى به نقل از ابو حمزه ثمالى آمده است که حضرت امام زین العابدین علیه السّلام در ماه رمضان  بیشتر شب را به نماز مى ایستاد و

علامه مجلسی در بحار فرموده که من این مناجات را یافتم مروی از حضرت علی بن الحسین علیه السلام در کتب بعضی اصحاب رضوان الله علیهم؛ مناجات

بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱) به نام خداى بخشاینده مهربان اِلهى لَیْسَ لى وَسیلَهٌ اِلَیْکَ اِلاّ عَواطِفُ رَاْفَتِکَ وَلا لى ذَریعَهٌ خدایا