این نماز چهار رکعت است (با دو سلام) که در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و صد مرتبه سوره «توحید» خوانده مى شود و پس از آن، این دعا خوانده مى شود: یا

اشاره امام سجّاد(علیه السلام) در عین آن که زینت عبادت کنندگان، بزرگمرد عبادت، عرفان و سجده بود، مجاهد بزرگ فی ‏سبیل ‏اللّه بود، او در عین آن که

دعاى چهل و هفتم  دعای آن حضرت در روز عرفه الدعاء السابع و الاربعون (وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی یَوْمِ عَرَفَهَ) الْحَمْدُ

۱- در پناه خداوند قالَ الاْمامُ عَلىّ بنُ الْحسَین، زَیْنُ الْعابدین (عَلَیْهِ السَّلام) : ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فیهِ مِنَ الْمُؤمِنینَ کانَ فی

الدعاء الثالث و الخمسون (وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی التَّذَلُّلِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ) رَبِّ أَفْحَمَتْنِی ذُنُوبِی،

در بلد الأمین و مصباح کفعمى است و آن مروى است از حضرت سیّد السّاجدین از پدرش از جدّبزرگوارش حضرت رسول صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ

در کتاب«مصباح»شیخ طوسى به نقل از ابو حمزه ثمالى آمده است که حضرت امام زین العابدین علیه السّلام در ماه رمضان  بیشتر شب را به نماز مى ایستاد و

علامه مجلسی در بحار فرموده که من این مناجات را یافتم مروی از حضرت علی بن الحسین علیه السلام در کتب بعضی اصحاب رضوان الله علیهم؛ مناجات

بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱) به نام خداى بخشاینده مهربان اِلهى لَیْسَ لى وَسیلَهٌ اِلَیْکَ اِلاّ عَواطِفُ رَاْفَتِکَ وَلا لى ذَریعَهٌ خدایا