دیگر از کسانى که در دوران زندگانى امام صادق (علیه السلام) خود را مهدى خوانده است، محمد پسر عبد الله نواده امام حسن مجتبى (علیه السلام) است. در

 ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجرى قمرى ابو عبدالله، جعفر بن محمد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب(ع)، معروف به “صادق آل محمد”، امام ششم شیعیان است،

بدون تردید، علوم حضرات معصومین اکتسابى نیست وآن‏چه از ذهن شفاف و نورانى آن بزرگواران انعکاس مى‏ یابد،اشعه‏ هایى از انوار الهى است که از

 اشاره : در راستاى فلسفه وظیفه الهى، ائمه علیهم السلام براى تحقق حکومت  اسلامى جدیت و تلاش فراوانى داشتند. امام صادق(ع) علاوه بر نهضت  علمى و

 جوان از نگاه امام صادق(ع) نگاه مهربان امام صادق(ع) به جوانان، همراه با بزرگداشت  شخصیت،تکریم استعدادها و صلاحیت ها، احترام به نیازها و توجه به

 زندگی امام صادق علیه السلام  با حوادث مختلفی ملازم بوده که  به برخی از آنها اشاره می شود:  ۱. ششمین اخترتابناک آسمان امامت حضرت امام جعفر

امام صادق(ع) هشتمین ستاره فروزان آسمان عصمت، و ششمین اختر تابان‏ سپهر امامت و ولایت در هفدهم ربیع الاول سال‏۸۳ ه.ق در مدینه چشم به جهان گشود،

 بشارت صبح از امام سجاد(ع) پرسیدند: امام بعد از شما کیست؟ فرمود: محمد باقر که علم را مى ‏شکافد. پرسیدند: امام بعد از او چه کسى خواهد بود؟ پاسخ داد:

یک نگاه ولو گذرا و اجمالى به گذرگاه هاى حساس تاریخ پس از ارتحال رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) این مدعا را اثبات مى کند که دوران ۲۵۰ ساله امامت