اشاره: اگر سده چهارم هجرى را عصر شکوفا شدن استعدادهاى بزرگ بنامیم، سخنى به گزاف نگفته‏ ایم. کلینى، ابن قولویه، على بن ابراهیم قمى، شیخ صدوق و

اشاره: ابان بن عثمان احمر بجلی، کوفی الاصل بود و در کوفه و بصره زندگی می‌کرد. معمّر بن مثنی و محمد بن سلام از اهالی بصره مطالبی از او در اخبار

در این نوشتار برآنیم تا با یکی دیگر از ستارگان پرفروغ حریم اهل بیت (علیهم السلام) به نام «احمد بن حمزه بن یَسَع اشعری قمی» آشنا شویم که عاشقانه و

از اصحاب حضرت باقر و حضرت صادق و حضرت کاظم علیهم‏السلام است. او ثقه و مورد اعتماد ائمه (علیه السلام) بوده [۱] ، و شیخ مفید (ره) او را از بزرگان

شیخ طوسی، رحمه‏ الله، در کتاب رجالش، او را از اصحاب حضرت صادق  ، حضرت کاظم، و حضرت رضا  علیهم‏السلام شمرده، و گوید که او کتابی دارد و ثقه است

مرحوم شیخ طوسی او را از اصحاب امام صادق (علیه السلام) دانسته  و در جای دیگر، او را از ثقات اصحاب حضرت رضا (علیه السلام)  و در محل دیگر، او را از

علی بن یَقْطین بن موسی بغدادی ( ۱۲۴ق-۱۸۲ق)، محدّث، فقیه، متکلّم و از بزرگان شیعه در دوران امام صادق(ع) و امام کاظم(ع). وی اهل کوفه و ساکن بغداد بود.

ابوالحسن ربّانى سبزوارى در این نوشتار، به یکى دیگر از این ستارگان حرم اهل بیت علیهم السلام پرداخته مى شود. سیماى راوى در اوائل سده دوم در خطّه

  یکى از اساسى ترین رموز موفقیت، پیروى از انسان هاى وارسته است؛پیروى از افرادى که از عمر کوتاه خویش، بیش ترین بهره ها رابردند و با دور اندیشى