همچنین مرحوم شیخ صدوق به نقل از اباصلت هروى حکایت نموده است: روزى حضرت علىّ بن موسى الرّضا علیهما السلام به من فرمود: اى اباصلت ! داخل مقبره

برخى از تاریخ ‌نویسان از شخصى به نام حسین بن عَمرو حکایت کنند: بعد از شهادت و رحلت امام موسى کاظم علیه السلام عازم مدینه منوّره شدم و به یکى از

على بن احمد وشّاء – که یکى از اهالى کوفه و از دوستان و موالیان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است – حکایت کند: روزى به قصد خراسان عازم

مرحوم شیخ صدوق رضوان اللّه تعالى علیه ، به نقل از ریّان بن صَلت آورده است : گفت : پس از آن که مدّتى در خدمت مولایم ، حضرت علىّ بن موسى الرّضا

قطب الدین راوندی رحمه الله در کتاب «الدعوات» از حضرت جواد علیه السلام نقل کرده است که فرمود : یکی از اصحاب امام رضا علیه السلام مریض شد ، آن حضرت

امام رضا علیه السلام ار علومی برخوردار بود که فوق علوم عادی است. این علوم در اصطلاح علم کلام از علم لدنی ناشی می شود یعنی علمی که خداوند متعال به

مرحوم شیخ صدوق و دیگر بزرگان آورده اند، به نقل از شخصى به نام عبداللّه بن محمّد علوى حکایت کرد: پس از گذشت مدّتى از شهادت حضرت علىّ بن موسى

پیشوایان معصوم علیهم السلام با توجه به مقام امامت و عصمتی که داشتند از ارتباط ویژه ای با خدای متعال و جهان غیب برخوردار بودند و مانند پیامبران

کلینی رحمه الله در کتاب «کافی» از علیّ بن محمّد کاشانی نقل کرده است که گفت : بعضی از دوستانم به من خبر داد که مال قابل توجّهی را برای حضرت رضا