ابو‌حنیفه می‌گوید: در دوران امام صادق ـ علیه‌السلام ـ به حج رفتم و چون به مدینه رسیدم، به خانه آن حضرت درآمدم و به انتظار اجازه ورود در دهلیز

بسیارى از مورّخین و محدّثین حکایت کرده اند: روزى یکى از مؤمنین به نام ابراهیم جمّال خواست نزد وزیر هارون الرّشید – یعنى ؛ علىّ بن یقطین –

از جمله مباحث قابل توجه در زندگانى امام کاظم(علیه السلام)، شناخت وضعیت اقتصادى و معیشتى ایشان مى‏ باشد؛ پرداختن به این موضوع که آیا آن حضرت در

یکى از یاران امام هفتم می‌گوید: مردى به نام نفیع انصارى براى کارى مقابل کاخ حکومتى ایستاده بود که امام هفتم سوار بر مرکب خویش نزدیک شد.

مرحوم قطب الدّین راوندى و دیگر بزرگان به نقل از عیسى شَلمغانى آورده اند: روزى بر محضر مبارک امام صادق علیه السلام وارد شدم و تصمیم داشتم که

الف. اموال عمومى امامت بى ‏تردید محورى‏ ترین جایگاه و نقش را در منظومه اندیشه کلامى شیعه امامیه داراست. رکن اصلی و متمّم امامت، ولایت است.

در میان خلفاى بنى ‏عباس، هارون قلمروى پهناور و گسترده داشت.  صحراى حجاز، عراق، شام و ایران بخشى از سرزمینهاى زیر سلطه‏ اش بود. او پس از مرگ

دِعْبِل بْن عَلی خُزاعی (۱۴۸-۲۴۶ق)، شاعر شیعه قرن دوم و سوم هجری. او از اصحاب امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) بوده[۲] و محضر امام جواد(ع) را نیز درک کرده

جمیل بن دراج، (درگذشته حدود ۱۲۸ق) راوی‌، محدّث و فقیه شیعه در قرن دوم. او از اصحاب اجماع است که حدود ۳۰۰ حدیث از امام صادق و امام کاظم روایت کرده