پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) امام جواد(ع) برگه 9
زیارت اوّل: مطابق نقل علاّمه مجلسى، همان بزرگواران (شیخ مفید، شیخ شهید و محمّد بن المشهدى) در ادامه زیارت قبل نوشته اند: آنگاه متوجّه قبر محمّد
امام محمد بن على(علیه السلام)، معروف به “تقى و “جوادالائمه” و مکنى به ابى جعفر ثانى، در نوزدهم ماه مبارک رمضان و به قولى در دهم رجب سال
در انتظار جواد آل محمد ـ صلّی الله علیه و آله و سلم ـ عمر مبارک امام رضا ـ علیه السّلام ـ به چهل و هفت سال رسیده بود و عقربه تاریخ، سال ۱۹۵ هجری را
احمد بن اسحاق اشعری قمی از شخصیت های برجسته و مردان وارسته اهل قم، که سعادت همزمانی چهار امام را داشته است: امام جواد، امام هادی، امام حسن عسکری
اشاره شناسایى و جذب افراد مستعد و آماده و تربیت آنان بر اساس تربیتهاى اسلامی و مجهّز ساختن آنان به انواع علوم مورد نیاز جامعه، از رسالتهاى
یکی ازیاران امام جواد و امام هادی(ع) شخصیتى به نام ابراهیم است. وى فرزند شیبه اصفهانى و اصالتاً کاشانى است. شیخ طوسى در کتاب خود ضمن برشمارى
اشاره: یکی از ابعاد بزرگ زندگی ائمه ما، بعد علمی آنها است. این پیشوایان بزرگ هرکدام درعصر خود فعالیت علمی داشته و در مکتب خویش شاگردانی تربیت
مقدمه انسان، یک موجود اجتماعى است و بدون ارتباط با افراد جامعه، هرگز نمى تواند به مراحل رشد، کمال و سعادت برسد. و در این زمینه موفقیت انسان
پیشواى نهم شیعیان حضرت امام محمد تقى (علیه السلام) نخستین رهبر الهى است که در میان امامان شیعه در خردسالى مسؤولیت مقام رفیع امامت را عهده