برفراز قبر و ضریح حضرت امام حسین علیه السلام گنبد زیبا و مرتفعى وجود دارد که از دور جلوه‏اى خاص به کربلا بخشیده است و عظمت هنرى و معنوى آن چشم

تمامى شهیدان کربلا، به جز حضرت ابوالفضل، حربن یزید ریاحى و حبیب بن مظاهر، در نزدیکى قبر حضرت امام حسین علیه السلام به خاک سپرده شده اند و

مزار شهیدان بنى هاشم در کنار مزار على اکبر و پایین پاى مبارک امام حسین علیه السلام قرار دارد. بر اساس روایات، بنى اسد وقتى شهیدان را به خاک

محل دفن جوان شجاع و دلاور امام حسین علیه السلام در پایین پاى آن حضرت است. ضریح امام حسین علیه السلام، به صورت شش ضلعى است که دو ضلع پایین آن به

در عصر آل بویه، عضد الدوله براى نخستین بار در ۳۷۱ ق ضریحى از جنس چوب ساج و تزیین شده با عاج را روى قبر امام حسین علیه السلام نصب کرد و قبر را با

ضریح و روضه امام حسین علیه السلام از چهار سو به وسیله رواق هایى بسیار زیبا و وسیع احاطه شده است. هر یک از این رواق‏ها حدود چهل متر طول و حدود پنج

صحن شریف حسینى اکنون داراى ده در است که زائران به وسیله آن‏ها به داخل صحن و مرقد مطهر راه مى‏ یابند. این صحن تا عصر قاجار تنها شش در داشت.[۱] ۱- 

گنجینه حرم امام حسین  (علیه السلام) در نزدیکى حرم مطهر و در سمت شرق قرار گرفته و اتاقى کوچک است که درى کوچک از چوب ساج دارد و ظاهراً فاقد پنجره

 در منطقه نبرد، خیمه ‏ها و چادرهایى براى سکونت خاندان امام حسین علیه السلام و یارانش بر پا شده بود. مکان استقرار خیمه ‏ها حدود سیصد متر، با