یکی از ابعاد و زوایای قابل تأمّل و کنکاش در زندگانی اشخاص، به ویژه شخصیت های بزرگ جهانی، بررسی تعداد همسران و فرزندان و کیفیّت برخورد با

آن ماه که دختر حسن بود معصومه و زُبده زَمن بود(۱) تاریخ پر فراز و نشیب اسلام، بزرگان بسیاری را به عالم انسانیّت شناسانده است. این بزرگان که در

دیباچه گاهى براى انسان این سؤال پیش مى آید که: این همه اخبار تاریخى و نکات ریزى که ۱۴۰۰ سال پیش از منطقه جنگى کربلا به ما رسیده، چگونه به سینه

نوجوان شهید عاشورا در رکاب سیدالشهداء (ع) ، فرزند گرامی امام حسن مجتبی (ع) . وی صاحب همان سخن معروف « اَحْلی مِنَ العَسَل » در شب عاشوراست که مرگ

خاندان و خانواده از جمله همسران دومین فروغ امامت حضرت امام حسن مجتبى(علیه السلام) ام بشیر دختر ابی مسعود می باشد که در برخى منابع نامش را فاطمه

“فخّ” مکانى در بین راه مکه معظمه و مدینه منوره است که فاصله اش با مکه در حدود یک فرسنگ مى باشد. در این مکان رویدادى عظیمى شبیه واقعه کربلا

حسن مُثَنّی، با شهرت حسن‌بن حسن‌بن علی بن ابیطالب، فرزند امام حسن مجتبی علیه‌السلام و از بزرگان علویان است. مادر حسن مثنی وی ابومحمد کنیه