اشاره: «أنا مدینه العلم و علیٌ بابها فَمن أَراد الحکمه فلیأتها من بابها»[۱] سال‌ها از بیان دلنشین و زیبای حضرت ختمی مرتبت

اشاره:  یکى از آثار خطرناک و خسارت‏بارِ حاکمیّت  سلسله منحوس بنی امیه، مبارزه بی‏ وقفه آنان با  چهره ‏هاى شیعى و آرمان‏هاى انسان‏ ساز این

  اشاره: از شیوه هاى مطلوب، در راستاى شکوفا ساختنِ فرهنگ دینى و عُمق بخشیدن به باورهاى مذهبى، بازشناسى چهره‏ هاى شکوهمند تاریخ تشیّع است؛

اشاره: دعای سِمات دعایی منقول از امام باقر(ع) که خواندن آن در آخرین ساعات روز جمعه مستحب است. بنابر روایتی از امام محمد باقر(ع) اسم اعظم الهی در

اشاره: ابو الخطاب قَتاده بن دِعامه سدوسى بصری، ساکن بصره و از دانشمندان بزرگ عصر خود بود. وى داراى اطلاعاتى گسترده در اشعار، لغت عربی و دانش

اشاره: مخالفین امیرالمؤمنین علی علیه السلام چندین گروهند که یکی از آنها خوارج نام دارند. خوارج، خود به دسته‌های مختلفی تقسیم شده‌اند که عدّه

اشاره: حسن بَصْری، با نام اصلی حسن بن ابوالحسن یسار، متکلم، مفسر، محدّث، واعظ، فقیه و یکی از هشت زاهد معروف قرن اول و دوم است. درباره مکتب فکری

«ابوحمزه» مى گوید: این دعا را از امام محمّدباقر(علیه السلام) گرفتم و آن حضرت این دعا را «جامع» (جامع حاجات مادّى و معنوى) مى نامیدند: بِسْمِ

برید بن معاویه از اصحاب اجماع وی از اصحاب برجسته و معتمد امام باقر و امام صادق علیهم السلام بوده و به گفته‌ی کشّی از جمله شش فقیه بزرگِ شیعه‌ی