آنچه در «غدیرخم» در سال حجه الوداع اتفاق افتاد، سرفصل تازه ای در تاریخ اسلام شد و مسأله «نصب امام» و آیه «ابلاغ» و «اکمال دین»، قلمرو جدیدی در

اشاره: میرعلاءالملک مرعشى شوشترى (زنده تا ۱۰۷۸ ه.  . ق) فرزند میرسیدنوراللّه مرعشى۱ و برادر میر ابوالمعالى، از علماى بزرگ سده یازدهم هجرى بوده

ام  هانى ، نمونه فضیلت نسبى شرافتمند با مرور صفحات تاریخ به وجود شخصیت هاى نیک نامى برمی خوریم که عطر وجودشان نه تنها زندگى خود، بلکه اطرافیان

 اشاره: زندگانى حکمت آمیز و غرور آفرین پیشوایان معصوم (ع) وفرزندان برومندشان، سرشار از نکات عالى وآموزنده در راستاى الگوگیرى از شخصیت کامل و

 پیشگفتار در نگاه به قلّه های رفیع ایمان و شجاعت و وفا، چشم ما به وارسته مردی بزرگ و بی بدیل می افتد، به نام عبّاس فرزند رشید امیرالمؤمنین(ع) که

پدر اُمامَه، شخصی است به نام « لقیط » ( و گفته اند « مِقسَم » و جز آن نیز گفته شده ) فرزند ربیع بن عبدالعزی بن عبد شمس بن عبد مناف بن قصی قُرَشی

فاطمه بنت اسد “فاطمه بنت  اسد بن هاشم بن عبدمناف”(جد سوم پیامبر(ص))، در مکه چشم به جهان گشود، نام مادر وی “فاطمه بنت هوم بن رواحه بن حجر

اشاره: بررسى کمالات اولیاى خدا و الگو قرار دادن آنها یکى از برترین عوامل تربیت صحیح و خودسازى است که مفهوم زندگى عمیق، پویا و حقیقى را به انسان

در حادثه عاشورا از شخصیتی به نام ام کلثوم نام برده می شود. خبرهای فراوانی در مورد حضور او رسیده است؛ از جمله ابن نمای حلی(م۶۴۵ق) می نگارد: خطبتْ