ما مسلمانان پس از قرآن و پیامبر اسلام موظف به پیروی از رهنمودهای امام علی(علیه‌السلام) و سایر امامان (علیهم‌السلام) هستیم. یکی از اموری که در

خنده حالتى است که بیشتر در لحظه خوشحالى و شعف، در انسان به وجود مى آید. انسان با انجام این عمل نفسانى، حالت درونى خود را بیان مى کند. یکى از

امروزه جامعه اسلامى ما از درامد ارزى خوبى برخوردار است، اما در مقابل، فقر و بى کارى بى داد مى کند. روزى که امام على(علیه السلام) نیز حکومت را به

حقیقت زندگی، به معرفت توحید است. على (علیه السلام) درباره حیات مى ‏فرماید: «التوحید حیاه النفس»(۱) (زنده بودن جان آدمى، به توحید الهى است). موحد

على آن جوانمردى است که پناه تمام حق‌جویان و عدالت‌خواهان است. او داراى شخصیتى است که از هر جهت براى مردم شگفت‌انگیز است و تمام افرادى که در

در این مقاله از رشته ى تعلقات و آشنایى هاى ایرانیان با على (علیه السلام) سخن رفته است؛ نظیر مدارا در اخذ خراج از ایرانیان چه در زمان پیامبر(صلى

عدالت از مفاهیمى است که شرافت و بزرگى آن، همه افراد بشر را به تحسین واداشته است. انسان از وقتى که خود و جامعه را شناخته است، به ضرورت حضور ارجمند

ضرورت وجود حکومت در جامعه بشرى که موجب جمع متفرقات، تنظیم امور فردى و اجتماعى، بیان و اجراى حدود و حقوق، تامین عزت و حفظ موجودیت و صیانت آزادى و

چکیده قاطعیت، به معنای اجرای مناسب و به موقع قانون و بهره گیری از قدرتِ مشروع در جهت اجرای عدالت است و مدارا به معنای سعه صدر و تحمّل آرای