یکی از اصطلاحاتی که امروزه در عرصه بین المللی خودنمایی می کند، ترکیب «حقوق بشر دوستانه»[۱] است. این اصطلاح که ترکیبی غیر از «حقوق بشر»[۲] و البته

در تعریف حقوق بشر چنین گفته شده است: «حداقل تکالیف نسبت به انسان که خداوند به انسان از آن جهت که انسان است و فارغ از رنگ، نژاد، زبان، ملیت،

امروزه مفاهیم نوینی بر اثر مدرن شدن جوامع مطرح شده است که بسیاری از آن‌ها به کشورهای اسلامی نیز سرایت کرده است. جوامع اسلامی چه بخواهند یا

مفهوم دموکراسی در بیانات امام به دو شکل به کار گرفته شده است: نخست دموکراسی مطلوب و مثبت و دیگر، دموکراسی نامطلوب و به تعبیر امام، غیر حقیقی و

دموکراسی شیوه‌ای است برای اداره جامعه. احترام به رأی اکثریت و آزادی‌های فردی و مدنی و… از ویژگی‌های بارز آن است. اگرچه تلازمی بین اکثریت و

درآمدی به بحث فلسفه سیاسی متعارف نقطه تلاقی فلسفه با پژوهش‌های اجتماعی است. گویا طبیعت‌بشر در علوم اجتماعی چنین بوده و هست، که ابتدا به سوی

چکیده با پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار مردم‌سالاری دینی، پرسش از پیشینه مباحث نظری سازگاری و یا ناسازگاری دین و دموکراسی به مسئله‌ای

مردم‌سالاری دینی شیوه‌ای از حکومت‌داری در کشورهای اسلامی است که شهروندان دین‌باور در چارچوب آموزه‌های شریعت، مشارکتی فعال در زندگی سیاسی

پیش از شروع بحث در باب موضوع نوشتار حاضر، ذکر فهرست فشرده ای از خصائص موقعیت انسان غربی در دوره جدید به همراه بیان چند نکته مقدماتی در مورد