پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه اسلام برگه 172
سید علی رضا سید کبارى فارغ از هر دو جهانم به گل روى على(ع) از خم دوست جوانم به خم موى على طى کنم عرصه ملک و ملکوت از پى دوست یاد آرم به خرابات چو
بسم الله الرحمن الرحیم ۱ـ حمد و ثناى الهى حمد و سپاس خدایى را که در یگانگى خود بلند مرتبه،و در تنهایى وفرد بودن خود نزدیک است .در قدرت و سلطه خود
امام و پیشوا به کسى گفته مى شود که پیش جماعتى افتاده رهبرى ایشان را در یک مسیر اجتماعى یا مرام سیاسى یا مسلک علمى یا دینى به عهده گیرد و البته به
«انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا…» مائده ،آیه ۵۵ راغب در کتاب مفردات گفته است”ولاء”(به صداى بالاى واو)و همچنین”توالی”به
شبهه معروفترین شبهه جبر همان است که با مساله قضا و قدر به مفهوم الهى یعنى با مساله علم خداوند مربوط است و آن این است: خداوند از ازل از آنچه واقع
بحث جبر و اختیار، خود به خود بحث عدل را به میان آورد زیرا رابطه مستقیمى است میان اختیار و عدل از یک طرف، و جبر و نفى عدل از طرف دیگر، یعنى تنها در
رابطه عدالت و بعثت انبیاء در نظر قرآن مسأله ای در زمینه بعثت پیامبران مطرح است و آن اینکه هدف اصلی از مبعوث شدن پیامبران و به اصطلاح منظور
مساله جبر و اختیار از قدیمى ترین مسائلى است که در میان دانشمندان مطرح بوده گروهى طرفدار آزادى اراده انسان، و گروهى طرفدار جبر بوده اند و هر
اعمال خیر غیر مسلمانان از نظر عدل الهى یکى از مسائلى که در بحث ” عدل الهى ” مورد گفتگو قرار مى گیرد مسأله ” اعمال خیر غیر مسلمانان ”