حره منطقه ای است در مدینه و لشکر یزید بن معاویه مردم مدینه را به حره کوچ دادند و واقعه حره یا واقعه مدینه را به وجود آوردند. واقعه حره، واقعه ای

بنی امیه تصرفات و تغیراتی زیادی در سنت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) ایجاد کرده است. از میان دشمنان اسلام تنها طایفه اى که لحظه اى دست از

وفات هشام بر اثر بیماری خناق دیفتری [۲۴۲][۲۴۳] در ششم ربیع‌الآخر ۱۲۵ در رُصافه – که جزو ولایت قنسرین و مجاور صحرا بود – درگذشت. [۲۴۴]

اهانت ولید به امام علی حلّی هم حکایتی را از خلیل بن احمد عروضی نقل کرده است که طی آن ولید در حضور وی به حضرت علی (علیه‌السلام)، دشنام داد. [۱۲۸]

حمله به حجاز در ایام حج سال ۳۹، معاویه سپاهی را به فرماندهی یزید بن شجره رهاوی به مکه فرستاد تا در ایام حج مردم را به معاویه دعوت کند. امام در

۴. نظر شوکانی «… در این مورد که آیا کلمه “کنز” بر جمع آوری و ذخیره مالی که زکات آن را داده اند نیز صدق می کند یا نه، در میان علما و صاحب

عمر تا زنده بود اجازه نداد صحابه پیامبر بدون اجازه خلیفه به خارج از مدینه و به خصوص به ممالک فتح شده مسافرت یا مهاجرت نمایند؛ زیرا احتمال می داد

عربی سازی دیوان‌ها «تعریب الدواوین» یا همان عربی کردن اداره‌ها یا دیوان‌ها پس از مدتی طولانی در زمان عبدالملک انجام گرفت. همانگونه که در

واقعه حرّه بر اساس منابع تاریخی، پس از روی کار آمدن یزید و افزایش نارضایتی ها، مردم مدینه در سال ۶۳ قمری به رهبری عبدالله بن حَنظَله بر ضد حکومت