خُزاعه، از قبایل بزرگ اَزْدی یمن، که در روزگار پیش از اسلام به حجاز مهاجرت کردند. این قبیله، با جُرهُمیانِ حاکم بر مکه جنگیدند و پس از بیرون

تحقیق پیرامون چگونگی و چرایی گسترش نسبتا سریع دیانت اسلام در ایران در قرون اولیه هجری از جمله مباحثی است که هنوز مورد توجه و عنایت پژوهشگران

موقعیت مکانی چاه زمزم زمزم، چاهی مشهور واقع در مسجد الحرام در فاصله ۲۱ متری شرقِ کعبه است. این چاه، بنابر روایات، در آغاز، چشمه ای بوده که به

حلیمه پس از بر عهده گرفتن شیردهی به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آثار خیر و برکت را در زندگی‌اش مشاهده کرد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله

حمله ابرهه پادشاه یمن به مکه اَبْرَهه یا ابرهه اَشرَم پادشاه یمن و فرمانده اصحاب فیل بود که برای تخریب کعبه به مکه لشکرکشی کرد اما به وسیله

نبی مکرم اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در دوران کودکی، والدین خود را از دست داده و تحت کفالت پدر بزرگ خویش عبدالمطلب و در پناه الهی قرار

رسالت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در شهر مکه آغاز شد، شهر مکه، برای ابلاغ و گسترش اسلام از زمینه ای برخوردار بود که مناطق دیگر جهان از آن

 تولد عرب جاهلی، مبدأ تاریخ ثابت و منظمی نداشت، بلکه حادثه ای از حوادث مهم محلی مانند مرگ شخصیتی بزرگ و مشهور یا جنگی خونین بین دو قبیله را مدتی

پیش از اسلام در مکه قبایلی زندگی می کردند مانند: جرهم، خزاعه، کنانه، صوفه، آل صفوان و قریش که به توضیح آنان خواهیم پرداخت. ۱ – جُرهُم قبیله