بعضی، علم غیب را برای پیامبر و ائمه(ع) این‌گونه حل نموده‌اند که  «علم غیب» یعنی علمی که بر بندگان مخفی است و اطلاع به آن مختص خداست؛ زیرا بر او

توحید دارای اقسام مختلف است. مانند توحید در ذات، توحید در صفات، توحید در عبادت، توحید در تشریع، توحید در افعال. در میان فرقه های اسلامی درباره

صفات خبری یا خبریه صفاتی که در قرآن و احادیث برای خدا ذکر شده و ویژگی‌هایی شبیه انسان را برای خدا ثابت می‌کند، مانند وجه الله، ید الله، استواء

روایاتی از امامان شیعه وجود دارند که در صدد بیان منطقی بطلان اعتقاد به نزول خدا برروی زمین بوده و اشاره ای به کفر معتقدان به آن ندارند. اعتقاد

مقصود از صفات خبریه، اوصافى است که در آیات قرآن و روایات آمده و مستندى جز دلیل نقلی ندارد. از جمله این صفات می‌توان به صفت «ید الله» و «عین

اصل اول از آنجا که ذات خداوند حقیقتى غیر متناهى است و مثل و نظیرى ندارد، انسان راهى به درک کنه ذات خداوند نخواهد داشت، در عین حال مى توان او را

 برهان حدوث در الهیات اسلامى ـ به ویژه نزد متکلمان ـ از اهمیت ویژه‎اى برخوردار است؛ تا آن جا که به عنوان طریق ویژه متکلمان نامیده شده است.

  در مورد برهان صدیقین مطالب علمى و تحقیق فراوان است لکن به اقتضاى گنجایش این نوشتار مطالبى مختصر بیان مى شود. اصطلاح برهان صدیقین را نخستین

 یکى از راههاى عقلى و در عین حال ساده و عمومى خداشناسى، راه تفکر در نظام آفرینش است. این راه در قرآن کریم و احادیث اسلامى مورد اهتمام واقع شده