امام و پیشوا به کسى گفته مى شود که پیش جماعتى افتاده رهبرى ایشان را در یک مسیر اجتماعى یا مرام سیاسى یا مسلک علمى یا دینى به عهده گیرد و البته به

«انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا…»  مائده ،آیه ۵۵ راغب در کتاب مفردات گفته است”ولاء”(به صداى بالاى واو)و همچنین”توالی”به

شبهه معروفترین شبهه جبر همان است که با مساله قضا و قدر به مفهوم الهى یعنى با مساله علم خداوند مربوط است و آن این است: خداوند از ازل از آنچه واقع

بحث جبر و اختیار، خود به خود بحث عدل را به میان آورد زیرا رابطه مستقیمى است میان اختیار و عدل از یک طرف، و جبر و نفى عدل از طرف دیگر، یعنى تنها در

مساله جبر و اختیار از قدیمى ترین مسائلى است که در میان دانشمندان مطرح بوده گروهى طرفدار آزادى اراده انسان، و گروهى طرفدار جبر بوده اند و هر

اعمال خیر غیر مسلمانان از نظر عدل الهى یکى از مسائلى که در بحث ” عدل الهى ” مورد گفتگو قرار مى گیرد مسأله ” اعمال خیر غیر مسلمانان ”

عدل به معناى رعایت استحقاق ها موجودات در نظام هستى از نظر قابلیتها و امکان فیض گیرى از مبدأ هستى با یکدیگر متفاوتند، هر موجودى در هر مرتبه اى

در شیعه اصل عدل یکى از اصول دین است. در مقدمه کتاب عدل الهى گفته ایم که اصل عدل در فرهنگ اسلامى تقسیم مى شود به عدل الهى و عدل انسانى. عدل الهى

آیا دلیل کافى بر متواتر بودن حدیث غدیر اقامه شده است؟ آیا راویان حدیث غدیر از میان عامه بوده و یا شیعه و نحوه روایتشان به چه صورت بوده است؟ پاسخ: