معناى لغوى و اصطلاحى واژه تناسخ «تناسخ» از ریشه «نسخ» گرفته شده و کاربرد لغوى آن با دو ویژگى همراه است: ۱. تحول و انتقال. ۲. تعاقب دو پدیده که

 رابطه شفاعت و لحوق: اگر بدن انسان مریض گردد و مزاج بهم بخورد و یا مثلاً قُرْحه سختی در بدن پیدا شود، چنانچه مزاج قوى باشد و طبیعت بدن سالم و

 کانت از مسئله وجدان، بقاء و خلود نفس را اثبات مى کند. مى دانید که یکى از مسائل مهم بشریت همیشه این بوده است که آیا روح یا نفس انسان بعد از مردن،

آیا انسان به جز زندگى مادى دنیوى، زندگى دیگرى دارد؟ آیاغیر از عالم دنیا، عالم یا عوالم دیگرى به نام جهان یا جهانهاى پس از مرگ وجود دارد؟ آیا

مقدمه: عالم قبر نوعی زندگی است که بین دنیا و قیامت قرار گرفته است قرآن مجید در تعدادی از آیات از آن سخن گفته است و از اموری که در آنجا برای انسان

مرگ، گذرگاهى(۱) به سراى دیگر حیات دنیوى انسان با مرگ پایان یافته و به سراى دیگرى قدم مى گذارد. مسئله مرگ از جنبه تربیتى اهمیت ویژه اى دارد و در

خداوند در آیه ۲۶ سوره معارج درباره یکی از ویژگی های انسان مؤمن می فرماید: «والذین یصدقون بیوم الدین؛ و کسانی که روز جزا را باور دارند». کلمه

قرآن درباره برچیده شدن نظام دنیوى و بازگشت انسان به خداوند مى فرماید: «إِن کُل مَن فِى السمَـ’وَ ‘تِ وَ الاْ رْضِ إِلا آ ءَاتِى

۱- ترکیب انسان از روح و بدن کسانى که به معارف اسلامى تا اندازه اى آشنایى دارند مى دانند که در خلال بیانات کتاب و سنت، سخن روح و جسم یا نفس و بدن