«قدر» در لغت به معناى اندازه و اندازه گیرى است.۱ «تقدیر» نیز به معناى اندازه گیرى و تعیین است.۲ اما معناى اصطلاحى «قدر»، عبارت است از ویژگى هستى

در میان عبادت ها [۱] ، هیچ کدام مانند روزه، آمیخته با نیت نیست، نیت در روزه، همانند رشته تسبیح است، همان گونه که رشته تسبیح، دانه های آن را نگه می

اشاره: امیرمؤمنان علی علیه السلام از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می پرسد: ای پیامبر خدا! برترین کارها در این ماه چیست؟ حضرت فرمود: «ای

اشاره: در آخرین روزهاى ماه شعبان رسول گرامى اسلام ضمن ایراد خطبه‌اى براى مردم، به بیان فضایل و اهمیت ماه مبارک رمضان پرداختند و وظایف یک

ماه رمضان نهمین ماه از ماههاى سال قمرى عربى است . در قر آن کریم از ماههاى سال قمرى ، جز ماه رمضان نام هیچ ماه دیگرى نیامده است (۱) و این یکى از

بار دیگر ماه مبارک رمضان فرا رسید ماهى که سراسر مهر و رحمت و امید و نعمت است. عید اولیاى الهى و بهار قرآن، گلستان دعا و بوستان مناجات با معبود.

بسم الله الرحمن الرحیم لِکُلِّ شَی‏ءٍ رَبیعٌ … (۱) السلام علیک یا ربیع الانام یا صاحب الزمان و السلام علیک یا ربیع الدعاء یا شهر رمضان با

اشاره: برنامه‌های اسلام، براى رسیدن انسان به خوشبختى و سعادت جاودانه تدوین شده است؛ سعادتى که گستره‌اى به پهناى دنیا و آخرت دارد. در این میان،

اشاره ماه رمضان، نهمین ماه از ماه های قمری و بهترین ماه سال است. واژه رمضان، از ریشه «رمض» و به معنای «شدت تابش خورشید بر سنگریزه» است. نقل است