یکی  از واجبات حج، «سعی بین صفا و مروه» است. این رکن حج در قرآن کریم به صراحت ذکر شده است.«صفا و مروه»، نام دو کوه معروف در مکه است. حاجیان بین این

هر عبادتی، زمانی مورد قبول پروردگار واقع می شود که شرایط آن رعایت گردد؛ مثلاً نماز در صورتی قبول می شود که نمازگزار در مکان غصبی نباشد، لباس یا

در قرآن کریم: «للَّه عَلَی النّاسِ حَجُّ البَیْتِ مَنْ إسْتَکاعَ إلَیْهِ سَبیلاً»[۱] یعنی: «برای خداوند است بر مردم که آن خانه را زیارت کنند،

یکی از ارکان و واجبات مراسم حج وقوف در عرفات و مشعر است. پس از احرام در مکه، حجاج باید به صحرای عرفات رفته و از ظهر روز نهم تا مغرب آن روز در آنجا

طواف یعنی دور زدن به اطراف خانه کعبه. و این عمل اگرچه در ظاهر، دور زدن به اطراف یک خانه است، ولی در آن اسراری نهفته است که بر صاحبان بصیرت،

چکیده مراسم حج دارای اعمالی است که انجام آنها از سوی شارع مقدس واجب شده است. این اعمال در جاها و زمانهای خاصی انجام می گیرد. یکی از این اعمال

بعضی از مستشرقین معتقدند حج عملی است که از ادیان گذشته گرفته شده است وشواهدی هم برای گفته خود می آورند که در دایره المعارف اسلام به زبان عربی

پیش در آمد: پیشینه حج را می توان با تاریخ حیات انسان پیوند داد. به بیان قرآن کریم نخستین خانه ای که برای مردم بنا شده، کعبه است در مکه مکرمه، که

 فلسفه همه احکام و جزئیات آن ها به طور تفصیلی روشن نیست و آگاهی از آن دانشی فراتر از تگناهای معارف بشری می طلبد. لیکن به طور اجمالی روشن است که