پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه خانواده تربیت کودک برگه 2
خواجه، به آثار ایمان اشاره کرده، رفتارهایى همچون سر به زیر بودن و دورى از وقاحت و پررویى را نشانه شرم و حیا مى داند. والدین در صورت مشاهده چنین
خواجه در مورد بازى و مراقبت از فرزند مى گوید: اول چیزى از تأدیب (فرزند) آن بود که او را از مخالطت اضداد که مجالست و ملاعبت ایشان مقتضى فساد طبع او
۴- مخفیکاری و دروغگویی دروغ گفتن فرزندان، فطری نیست. آنها در سنین کمتر، از آنجا که فطرت بکر و دست نخوردهای دارند، به طور کاملاً طبیعی به
۷ـ تربیت اجتماعی تربیت اجتماعی به معنی روابط صحیح و سنجیده با همه قشرهای جامعه اعم از بزرگ و کوچک و خویشاوندان، بیگانگان و همسایههاست. کودک
امیرالمؤمنین (علیه السلام) برای فرد متظاهر و ریاکار چهار علامت برمیشمرند: هنگام تنهایی کسل، و در جمع، با نشاط است؛ هنگامیکه او را مدح کنند،
تنبیه از نظر روانشناسان استفاده از تنبیه در امر تربیت، همواره مخالفان و موافقانى را بر انگیخته است با این تفاوت که در گذشته، موافقان بیشترى
۳- تا چه مقدار مىتوان کودک را تنبیه کرد؟ به این پرسش از دو جهت باید پاسخ گفت، یکى از جهت کمیت و دیگرى از جهت کیفیت. اما از حیث کمیت باید گفت
معمولا والدین به طور غیر عمدى، رفتار کودک خود را تقویت مى کنند. یک مورد معمول تقویت غیر عمدى این است که به کودکان به هنگامى که رفتار نادرستى از
براى یک جوان مسلمان، آشنایى با معارف و قوانین و آداب و اخلاق اسلامىبسیار ضرورت دارد و به همین جهت، مدرسه باید در کنار علوم متعارفى که موظف است