خاستگاه پیدایش تشیع و فرقه‌های شیعه در عصر امامان کتابی است به زبان فارسی که به بررسی چگونگی بسط و گسترش فرهنگ تشیع و پراکندگی آن در میان

اصول الاستنباط مؤلف: سید علی نقی حیدری، بیروت، دار السیره، چاپ اول، ۱۴۱۸. مرحوم آیت الله خویی این اثر را این گونه می ستاید: «وجدته کتابا بدیعا

ثوابُ الأعمال و عقابُ الأعمال کتابی به زبان عربی، اثر شیخ صدوق، حاوی روایاتی که اعمال پسندیده و پاداش آنها (ثواب الاعمال) و همچنین اعمال ناپسند

فَلاحُ السّائل وَ نَجاحُ الْمَسائِل فی عَمَلِ الْیوم و اللَّیل، کتابی به زبان عربی درباره دعا، نماز و اعمال مستحب نوشته سید بن طاووس (درگذشته

عُدّهُ الدّاعی و نَجاحُ السّاعی کتابی است به زبان عربی در موضوع ادعیه و اخلاق، تألیف احمد بن محمد بن فهد حلی (متوفای ۸۴۱ق). این کتاب مشهورترین

مهج الدعوات و منهج العبادات اثر سیدرضی‌الدین‌علی بن طاووس است که توسط محمدتقی بن علی‌نقی طبسی از عالمان قرن ۱۲ هجری قمری به درخواست شاه

جَمالُ الأُسْبوع بِکَمالِ العَمَلِ الْمَْشروع تألیف سید علی بن طاووس حلی (متوفای ۶۶۴ق) در موضوع ادعیه و اعمال مأثوره در هر هفته است. این کتاب،

صحیفه سجادیه کتابی حاوی ۵۴ دعا از امام سجاد(ع) است. این کتاب پس از قرآن و نهج البلاغه مهم‌ترین میراث مکتوب شیعه به حساب می‌آید و به نام‌های

« تفسیر القرآن الکریم»، نام تفسیرى از ملاصدراى شیرازى( متوفاى ۱۰۵۰ ق) است که شامل مجموعه‏اى از تفاسیر برخى سوره‏هاى قرآن کریم و به زبان عربى