کتاب «البرهان علی صحه طول عمر الامام صاحب الزمان(عج)، ج۲» نوشته محمّد الکراچکی الطرابلسی است.
تحقیق و تعلیق: شیخ عبداللّه نعمه.
ناشر: دارالذخار، قم.
مؤلف، از بزرگان شیعه، است.
وی برای کسب دانش ادب، فقه، حدیث و… به بلاد اسلامی سفرهای بسیار کرده و نزد بزرگان دانش، چون: شیخ مفید، به فراگیری دانش پرداخته است.
یافعی درباره شخصیت علمی وی می نویسد:
«ابوالفتح الکراچکی خیمی، رأس شیعه صاحب تصانیف نحوی لغوی منجم، طبیب، متکلم از کبار اصحاب شریف مرتضی است»۱.
وی، پس از عمری تلاش علمی گسترده و بهره رسانی علمی به امت اسلامی و دفاع از کیان تشیّع، در تاریخ ۴۴۹ هـ . ق به درود حیات گفت۲.
او، آثار فراوانی در فقه، اخبار، اصول دین، نجوم، هیئت و انساب دارد، از جمله آثار ارزشمند وی، کتاب شریف کنز الفوائد است.
مؤلف، در جزء دوّم کنز الفوائد، رساله ای تحت عنوان: البرهان علی صحه طول عمر الامام صاحب الزمان(عج) نگاشته است.
مؤلف محترم درباره انکار طول عمر امام عصر از سوی مخالفان می نویسد:
«چون مخالفان غیبت امام عصر(عج)، نتوانسته اند موضوع طول عمر حضرت را حل کنند، منکر وجود امام عصر(عج) شده اند و طول عمر امام عصر را، دلیل بر بطلان دیدگاه شیعه دانسته اند.»
در مقام پاسخ، منکران وجود امام عصر(عج) را به چند گروه تقسیم می کند و سپس دیدگاههای فلاسفه، منجمان، اطبا و طرفداران عادات را در مورد طول عمر انسانها، یاد آور می شود و در پایان، براساس باورهای دینی مورد پذیرش همگان، شواهد عینی و تاریخی، اشکالات را پاسخ می گوید و از کسانی که عمر طولانی داشته اند و هنوز حیات دارند، مانند: حضرت خضر، بر اثبات مطلب گواه می آورد.
پی نوشت:
۱. (فوائد الرضویه) محدث قمی/۵۷۱٫
۲. (همان مدرک).
منبع :حوزه – مهر و آبان- آذر و دی ۱۳۷۴، شماره ۷۰ و ۷۱.
