علت دشمنی وهابیت با شیعه

   از زمانی که افکار نورانی تشیّع، جهان را تحت تأثیر قرار داد، دشمنان این آئین در صدد بر آمدند تا با استفاده از  زور و تزویر به مقابله با آن بپردازند و در این زمینه از هیچ جنایت و کینه توزی دریغ نکردند. پیشوایان و علما و دانشمندان شیعه را در زندان نگه داشته و به بدترین شکل به شهادت رساندند. کتاب های شیعیان را سوزاندند، تا فرهنگ شیعه که همان اسلام ناب است به نسل های بعدی منتقل نشود. چون به این هدف دست نیافتند، تلاش کردند با دروغ و نیرنگ افکار مسلمانان جهان را منحرف نموده، شیعیان را بزرگترین خطر برای اسلام معرفی کنند. بدین منظور اتهامات فراوانی را به شیعه نسبت دادند، کتاب ها و جزوات بسیاری در این راستا تألیف و تدوین و به زبان های گوناگون در سراسر جهان منتشر کردند و از سوی دیگر جلو ورود کتاب های شیعه را به کشورهای خود گرفتند تا مسیر آگاهی مردم را سدّ کنند.

مذهب وهابیت در قرن دوازدهم هجری توسط محمد بن عبد الوهاب، به عنوان عامل تفرقه و نفاق و فتنه به منظور تضعیف مسلمین و حفظ سیطره و منافع مستکبرین، در سرزمین حجاز تأسیس گردید، و در راستای تحقق آن اهداف شوم، بر اساس آموزه های ساخته دست استعمار از واژه های قرآنی و روایات ضعیف نبوی ـ صلی الله علیه و اله و سلم ـ، با دیدگاه ویژه و حربه تکفیر در میان مسلمانان ظهور نمودند.

وهابیها از همان آغاز به وجود آمدنش همه مسلمین را تکفیر کرده و فقط کسانی را که به محمد بن عبدالوهاب و کتاب توحیو کشف الشبهات او ایمان می اوردند از نظر آنان مسلمان بودند. منتهی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران بر تکفیر شیعه متمرکز شدند و به اهل سنت چندان متعرض نمی شوند. وهابیها برای خود در این امر دلایل بی مبنا و غیر معقول دارند:

وهابیون می­گویند: شیعه معتقد به تحریف قرآن است، حضرت آیت الله مکارم، می گوید: در زیارت عمره، وزیر امور مذهبی عربستان را ملاقات کردم، او از ما استقبال کرد ولی گفت: شنیده ام شما قرآنی غیر از قرآن ما دارید.^[۱] و نیز آن ها می­گویند: شیعه منافق است، چون اهل تقیه هستند و تقیّه نوعی از نفاق است.^[۲] و هم چنین آن ها شیعه را به خاطر زیارت قبور پیشوایان دینی و امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ، قبوریون نامیده و مشرک می خوانند.^[۳] و به عنوان مبارزه با آثار شرک در سال ۱۳۴۴ هـ مراقد و قبور امامان شیعه در بقیع را، و در سال ۱۲۱۶ حرم سید الشهدا را در کربلا، و اخیراً حرم عسکریین را در سامرا، ویران کردند. آنان دشمنی خاصی نسبت به اهل بیت رسول خدا دارند و در برابر آنان از بنی امیه و حتی یزید دفاع می کنند.

محمد بن عبد الوهاب پیشوای فرقه وهابیت می­گوید: شیعه کافر است، هر کسی در کفر شیعه شک کند، (خودش) کافر است. ^[۴]بر اساس همین دید و نظر، علما و مفتی های وهابی عربستان، در جنگ ۳۳ روزه حزب الله با اسرائیل، فتوا دادند که کمک به حزب الله به دلیل این که شیعه هستند، حرام است و جایز نیست.

قتل عام هزاران شیعه بی گناه در دوران حکومت طالبان در افغانستان، و به خاک و خون کشیده شدن هزاران شیعه، در حال نماز در مساجد و در مراسم عزاداری سید الشهداء، توسط گروه سپاه صحابه در پاکستان، قتل عام بسیار وحشتناک و بی رحمانه شیعیان توسط بمب های القاعده در عراق، دست آورد و محصول مستقیم، فتوا و دیدگاه پیشوای این مذهب است، زیرا همو بود که می گفت: مشرکان ما به دو دلیل از مشرکان زمان پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ بدتر اند.

بنابر این می توان گفت مهم ترین هدف وهابیت مبارزه و مقابله با مذهب تشیع به منظور جلوگیری از گسترش افکار و عقاید آن در میان مسلمانان جهان است، بدین منظور همه ساله در مراسم حج هزاران جلد کتاب به زبان های مختلف بر ضد شیعه در بین حجاج توزیع و به این وسیله در سراسر جهان منتشر می کنند.

پی نوشت:

[۱] .  مکارم شیرازی، ناصر، شیعه پاسخ می گوید، مدرسه الامام امیر المؤمنین علی بن ابی طالب، ۱۳۸۴، ص ۲۴٫

[۲] .  همان، ص ۳۴٫

[۳] .  همان، ص ۸۸٫

[۴] .  مکارم شیرازی، ناصر، وهابیت بر سر دو راهی، مدرسه الامام علی بن ابی طالب، ۱۳۸۴، ص ۱۵۶٫