سند از اناجیل و تورات در باره اهل ببیت و امامان ۱۲گانه

در تورات و انجیل واقعی که فعلا در دسترس نیست هم اسم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم  و هم اسامی دوازده امام علیهم السلام وجود داشته اند. از برخی روایات اسلامی استفاده می شود که اسم مبارک امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ در تورات (کتاب مقدس یهودیان) «شبر» و «شبیر» و در انجیل (کتاب مقدس مسیحیان) «طاب» و «طیب» بوده اند.[۱]

در روایتی دیگر آمده است که نام پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و ائمه ـ علیهم السلام ـ در تورات به زبان عبرانی چنین بوده است: میذمیذ (مصطفی ـ صلی الله علیه و آله ـ) ایلیا (علی مرتضی ـ علیه السلام ـ) قیذور (حسن مجتبی ـ علیه السلام ـ) ایرییل (حسین شهید) مشفور (زین العابدین ـ علیه السلام ـ) مسهور (محمدباقر ـ علیه السلام ـ) مشموط (جعفر صادق ـ علیه السلام ـ) ذومرا (امام موسی کاظم ـ علیه السلام ـ) هذاد (علی بن موسی الرضا ـ علیه السلام ـ) تیمورا (محمدتقی ـ علیه السلام ـ) نسطور (علی النقی ـ علیه السلام ـ) نوقش (حسن عسگری ـ علیه السلام ـ) قدیمنا (حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ)[۲]

همچنین در تورات نام مبارک حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ «هلیون» بوده است.[۳] لازم به ذکر است که در تورات و انجیلی که فعلاً موجودند و در دسترس قرار دارند نام مبارک پیامبر اسلام و ائمه معصومین ـ علیهم السلام ـ ذکر نشده است و نامهایی که قبلاً ذکر شد در این کتب یافت نمی گردند. علت شان اینست که تورات و انجیل موجود تورات و انجیل واقعی نیست و تحریفات زیادی در آنها صورت گرفته است. چیزهای زیادی از آن کم شده و مطالبی به آنها اضافه گردیده اند که در جای خود تحریف این دو کتاب ثابت شده است؛ پس عدم ذکر نامهای مبارک ائمه ـ علیهم السلام ـ و حتی نام شخص پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در کتابهای فعلی یهودیان و مسیحیان دلیل بر عدم ذکر این نامها در کتب مقدس واقعی آنها نمی باشد. در انجیل برنابا نام حضرت پیامبر صریحاً ذکر شده[۴] و همین مطلب باعث شده که مسیحیان نسبت به این انجیل بی اعتنا باشد. و آن را جزء اناجیل رسمی محسوب نکنند. ولی فقط در انجیل یوحنا اسم پیامبر اسلام به نام«پارقلیطا» آمده است که شرح آن در مقالات دیگر بیان شده است.

در نتیجه نامهای مبارک ائمه ـ علیهم السلام ـ و پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ و فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ در کتابهای مقدس که تورات و انجیل باشد بطور صریح ذکر شده و پیروان این دو دین براساس آنچه در تورات و انجیل راجع به پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ و اوصیاء آن حضرت ذکر شده بود، کاملاً با اوصاف و ویژگی های پیامبر و ائمه ـ علیهم السلام ـ آگاهی داشته اند.

اما در کتاب مقدسی که امروز در دست یهودیان و مسیحیان می باشد چیزی به صراحت در باره اهلبیت و جانشینان دوازده گانه پیامبر اسلام(ص) وجود ندارد و فقط یک مورد در تورات (سفر پیدایش) می تواند اشاره ای بر این مطلب باشد. و  آن اینست که خداوند به حضرت ابراهیم فرمود: « اما در باره اسماعیل تو را اجابت فرمودم اینک او را برکت داده بارور گردانم و او را بسیار کثیر گردانم دوازده رئیس(امیر) از وی پدید آیند و امتی عظیم از وی به وجود آورم.[۵] ممکن است کسی بگوید که این مطلب به دوازده فرزند ابراهیم اشاره دارد که در باب ۲۵ سفر پیدایش به آنها تصریح شده است: «این است پیدایش اسماعیل بن ابراهیم که هاجر مصری کنیز ساره برای ابراهیم زایید، و این است نامهای پسران اسماعیل موافق اسمهای ایشان به حسب پیدایش ایشان نخست زاده اسماعیل نبایوت و قیدار و ادبیل و مبسام و مشماع و دومه و مسّا و حدار و تیما و یطور و نافیش و قدمه. اینانند پسران اسماعیل و این است نامهای ایشان در بلدان و حله‏های ایشان دوازده امیر حسب قبایل ایشان».[۶] لکن در عین حال دلالت جمله ۲۲ باب ۱۶ بر دوازده امیری قابل انطباق است که قرنها بعد از میان فرزندان اسماعیل به وجود می آیند نه بر پسران ابراهیم که در زمان حیات آن حضرت وجود داشته اند بنابراین می توان گفت که این جمله­ی تورات اشاره بر اهلبیت دوازده گانه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دارد. در انجیل موجود مسیحیان چیزی وجود ندارد که بر دوازده امام و اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم اشاره ای داشته باشد.

پی نوشت:

[۱] . ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب، نجف، مطبعه حیدریه، ۱۳۷۶ هـ ق، ص ۱۶۶.

[۲] . اعلمی، حسن، عیون الاخبار الرضا، بیروت، مؤسسه اعلمی، اول ۱۴۰۴، ج ۲، ص ۱۴۷.

[۳] . مفید، الاختصاص، ۳۷ قم، جامعه مدرسین بی تا.

[۴] . انجیل برنابا، ۲۹/۱۴.

[۵] . کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب۱۶، جمله۲۲.

[۶] . کتاب مقدس،سفر پیدایش، باب۲۵،جملات۱۲-۱۵.