دعای جامع حاجات دنیا و آخرت

یکى از یاران امام صادق(علیه السلام) نقل مى کند که حضرت این دعا را که جامع حاجات دنیا و آخرت است، به من تعلیم فرمود که بعد از حمد و ثناى خداوند عزّوجلّ بگو:

اَللّهُمَّ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْحَلیمُ الْکَریمُ، وَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْعَزیزُ

خدایا تویى خدایى که نیست معبودى جز تو بردبار بزرگوار و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو عزیز

الْحَکیمُ، وَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْواحِدُ الْقَهّارُ، وَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ

فرزانه و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو یکتاى قهّار و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو

الْمَلِکُ الْجَبّارُ، وَاَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الرَّحیمُ الْغَفّارُ، وَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ

فرمانرواى جبّار و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو مهربان آمرزنده و تویى خدایى که نیست معبودى جز

اَنْتَ الشَّدیدُ الْمِحالُ، وَاَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْکَبیرُ الْمُتَعالِ، وَ اَنْتَ اللهُ لا

تو سخت کیفر و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو بزرگ و برتر و تویى خدایى که

اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ السَّمیعُ الْبَصیرُ، وَاَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْمَنیعُ الْقَدیرُ، وَ اَنْتَ

نیست معبودى جز تو شنواى بینا و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو والامقام توانا و تویى

اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْغَفُورُ الشَّکُورُ، وَاَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْحَمیدُ الْمَجیدُ،

خدایى که نیست معبودى جز تو آمرزنده سپاس پذیر و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو ستوده و گرامى

وَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ، وَاَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْحَنّانُ

و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو آمرزنده و دوستدار و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو پر نعمت

الْمَنّانُ، وَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْحَلیمُ الدَّیّانُ، وَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ

و پرمهر و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو بردبار پاداش دهنده و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو

الْجَوادُ الْماجِدُ، وَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْواحِدُ الاَْحَدُ، وَ اَنْتَ اللهُ

بخشنده باشوکت و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو یکتاى یگانه و تویى خدایى

لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْغائِبُ الشّاهِدُ، وَ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الظّاهِرُ الْباطِنُ،

که نیست معبودى جز تو غایب و حاضر و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو آشکار پنهان

وَاَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ بِکُلِّ شَىْء عَلیمٌ،تَمَّ نُورُکَ فَهَدَیْتَ، وَبَسَطْتَ یَدَکَ

و تویى خدایى که نیست معبودى جز تو بهر چیز دانا کامل آمد نور تو که راهنمایى کردى و گشودى دست عطایت

فَاَعْطَیْتَ، رَبَّنا وَجْهُکَ اَکْرَمُ الْوُجُوهِ، وَجَهَتُکَ خَیْرُ الْجِهاتِ، وَ عَطِیَّتُکَ

و عطا کردى پروردگار ما ذات تو گرامى ترین ذات ها و جانب تو بهترین جانب ها و عطایت

اَفْضَلُ الْعَطایا وَ أَهْنَؤُها، تُطاعُ رَبَّنا فَتَشْکُرُ، وَ تُعْصى رَبَّنا فَتَغْفِرُ لِمَنْ

فزونترین عطاها و گواراترین آنهاست فرمانبرداریت کنند پروردگارا و تو سپاسگزارى کنى و نافرمانیت کنند و تو بیامرزى هر که را

شِئْتَ، تُجیبُ الْمُضْطَرّینَ، وَ تَکْشِفُ السُّوءَ، وَ تَقْبَلُ التَّوْبَهَ، وَ تَعْفُو عَنِ

خواهى اجابت کنى درماندگان را و برطرف کنى بدى را و بپذیرى توبه را و درگذرى از

الذُّنُوبِ، لا تُجازى اَیادیکَ، وَلاتُحْصى نِعَمُکَ، وَلایَبْلُغُ مِدْحَتَکَ قَوْلُ

گناهان پاداش دستگیریهایت داده نشود و نعمتهایت به شماره درنیاید و رسا درنیاید به مدح و ثنایت گفتار

قآئل، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ رَوْحَهُمْ

کسى خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و شتاب کن در فرج و نصرت

وَراحَتَهُمْ وَ سُرُورَهُمْ، وَاَذِقْنى طَعْمَ فَرَجِهِمْ، وَ اَهْلِکْ اَعْدآئَهُمْ مِنَ الْجِنِّ

و آسایش و شادمانیشان و بچشان به من شیرینى دوران فرج ایشان را و هلاک گردان دشمنانشان را از جن

وَالاِْنْسِ، وَ آتِنا فِى الدُّنْیا حَسَنَهً، وَ فِى الاْخِرَهِ حَسَنَهً، وَ قِنا عَذابَ

و انس بده به ما در دنیا خوبى و در آخرت نیز خوبى نگاهمان دار از

النّارِ، وَاجْعَلْنا مِنَ الَّذینَ لاخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاهُمْ یَحْزَنُونَ، وَاجْعَلْنى مِنَ

عذاب دوزخ و قرارمان ده از کسانى که ترسى بر آنها نیست و نه آنان که اندوهناک شوند و قرارم ده از

الَّذینَ صَبَرُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ، وَ ثَبِّتْنى بِالْقَوْلِ الثّابِتِ فِى الْحَیاهِ

کسانى که بردبارى کنند و به پروردگارشان توکّل کنند و پایدارم بدار به گفتار پابرجا در زندگى

الدُّنْیا وَ فِى الاْخِرَهِ، وَ بارِکْ لى فِى الْمَحْیا وَ الْمَماتِ، وَالْمَوْقِفِ

دنیا و در آخرت و برکت بده به من در زندگى و مرگ و توقفگاه قیامت

وَالنُّشُورِ، وَ الْحِسابِ وَالْمیزانِ، وَ اَهْوالِ یَوْمِ الْقِیمَهِ، وَ سَلِّمْنى عَلَى

و زنده شدن آن روز و حساب و میزان و هراس هاى روز قیامت و سالمم بدار بر

الصِّراطِ، وَ اَجِزْنى عَلَیْهِ، وَارْزُقْنى عِلْماً نافِعاً، وَ یَقیناً صادِقاً، وَ تُقىً

صراط و بگذرانم از آن و روزیم گردان علمى سودمند و یقینى راست و درست و تقوا

وَبِرّاً، وَ وَرَعاً وَخَوْفاً مِنْکَ، وَفَرَقاً یُبَلِّغُنى مِنْکَ زُلْفى،وَلایُباعِدُنى عَنْکَ،

و نیک رفتارى و پارسایى و خوف و ترسى از خودت که برساندم به مقام قرب تو و دورم نکند از تو

وَاَحْبِبْنى وَلاتُبْغِضْنى، وَتَوَلَّنى وَلاتَخْذُلْنى، وَ اَعْطِنى مِنْ جَمیعِ خَیْرِ

و دوستم دار و دشمنم مدار و سرپرستیم کن و وامگذارم و عطا کن به من از همه خوبیهاى

الدُّنْیا وَالاْخِرَهِ، ما عَلِمْتُ مِنْهُ وَ ما لَمْ اَعْلَمْ، وَ اَجِرْنى مِنَ السُّوءِ کُلِّهِ

دنیا و آخرت آنچه بدانم و آنچه ندانم و پناهم ده از همه بدى ها

بِحَذافیرِهِ، ما عَلِمْتُ مِنْهُ وَ ما لَمْ اَعْلَمْ.(۱)

به تمامى چه آنها که مى دانم و چه آنها که ندانم.

1. کافى، جلد ۲، صفحه ۵۸۳، حدیث ۱۸.