مامون رقّى – که یکى از دوستان امام جعفر صادق علیه السلام است – حکایت نماید: در منزل آن حضرت بودم ، که شخصى به نام سهل بن حسن خراسانى وارد شد

یکى از راویان حدیث – و از اصحاب امام موسى کاظم صلوات اللّه و سلامه علیه – حکایت کند: از آن حضرت شنیدم که فرمود: هنگامى که نشانه هاى مرگ بر

مرحوم کلینى در کتاب شریف کافى آورده است : یکى از اصحاب امام جعفر صادق علیه السلام داراى دو نوزاد دوقلو گردید، همین که به حضور مبارک آن حضرت

حفص تمّار حکایت کند: در بحبوحه آن روزهائى که مُعلّى بن خُنیس که یکى از راویان حدیث و از اصحاب امام جعفر صادق علیه السلام بود را به دار آویخته و

روزى عدّه اى از دوستان و اصحاب خاصّ امام جعفر صادق علیه السلام همانند یونس بن ظبیان ، مفضّل بن عمر، ابو سلمه سرّاج ، حسین بن ابى فاخته و…، در

یکى از اصحاب حضرت ابا عبداللّه ، امام جعفر صادق علیه السلام حکایت کند: روزى به همراه بعضى از دوستان به مجلس شریف و مبارک آن حضرت شرفیاب شدم ؛ و

طلیعه سخن: در هفدهم ربیع الاول سال ۸۳ ه . ق در مدینه منوره فرزندی پاک از سلاله رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله دیده به جهان گشود. نام او جعفر

اشاره: کسى که براى اثبات یا نفى چیزى قسم مى‌خورد، اگر حرف او راست باشد، قسم خوردن او مکروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ بوده ولی

اشاره: پیروزی نهایی هر انسانی زمانی مسجل می‌شود که در پایان و عاقبت کار از آتش جهنم نجات یافته و وارد بهشت الهی شود و در واقع رضایت الهی را کسب