- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
اشاره:
بسیار اتفاق افتاده و نقل شده که امامان معصوم(علیهمالسلام) از نیت و تصمیم دیگران پی از آنکه آناتن اظهار کنند خبر می داده اند. این گونه خبرها در راستای کار و فعالیت برخی از شیعیان از سوی آنان اتفاق افتاده است. در زیر به دو مورد از این گونه خبر از سوی امام عصر(عجالله فرجه) اشاره شده است.
پدر غلام احمد بن حسن گفته است: وارد سرزمین جبل [منطقهای بین بغداد و آذربایجان] شدم؛ در حالی که به امامت معتقد نبودم، و همگی [اهل بیت علیهم السلام و خلفا] را دوست میداشتم. تا اینکه یزید بن عبدالله از دنیا رفت. او به من وصیت کرده بود که شهری سمند [نام اسب او] و شمشیر و کمربندش را به مولایش [ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف] تحویل دهم.
من ترسیدم که اگر اسب او را به «اذ کوتکین» [فرمانده سپاه عباسی] ندهم، از جانب او تحقیر و اذیت شوم؛ لذا آنها را نزد خود به هفتصد دینار قیمت کردم و بدون اینکه کسی را از این مطلب آگاه کنم، اسب را به اذکوتکین دادم. در این هنگام، از عراق نامهای به دستم رسید که در آن آمده بود: «هفتصد دیناری را که از بهای شهری و شمشیر و کمربند از ما نزد تو است، برای ما بفرست».[۱]
حسن بن عبدالحمید گفته است: در وکالتِ[ حاجز بن یزید ]که وکیل امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بود شک کردم. اموالی را جمع کردم و به عسکر [سامرّا] رفتم. در آنجا نامهای به دستم رسید که در آن نوشته شده بود: «در مورد ما و کسی که جانشین ما در کارهای ماست، شکی نیست. آنچه را با خود آوردهای، به حاجز بن یزید تحویل بده»[۲].
پی نوشت:
[۱] . کلینی، اصول کافی، ۱۳۸۸:ج۱، ص۴۳۸، مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ (اول): ج۲، ص۳۶۲.
[۲] . کلینی، اصول کافی، ۱۳۸۸: کافی، ج۱، ص۴۳۷؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ (اول): ج۲، ص۳۶۱.
برگرفته از مقاله علی ربانی گلپایگانی
منبع :مرکز تخصصی مهدویت