- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 3 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
از برخی روایات اسلامی استفاده می شود که اسم مبارک امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ در تورات (عهد قدیم) «شبر» و «شبیر» و در انجیل (عهد جدید) «طاب» و «طیب» می باشند.[۱]
در روایتی دیگر آمده است که نام پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و ائمه ـ علیه السلام ـ در تورات به زبان عبرانی چنین بوده است: میذمیذ (مصطفی ـ صلی الله علیه و آله ـ) ایلیا (علی مرتضی ـ علیه السلام ـ) قیذور (حسن مجتبی ـ علیه السلام ـ) ایرییل (حسین شهید) مشفور (زین العابدین ـ علیه السلام ـ) مسهور (محمدباقر ـ علیه السلام ـ) مشموط (جعفر صادق ـ علیه السلام ـ) ذومرا (امام موسی کاظم ـ علیه السلام ـ) هذاد (علی بن موسی الرضا ـ علیه السلام ـ) تیمورا (محمدتقی ـ علیه السلام ـ) نسطور (علی النقی ـ علیه السلام ـ) نوقش (حسن عسگری ـ علیه السلام ـ) قدیمنا (حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ)[۲]
همچنین در تورات نام مبارک حضرت زهرا ـ سلام الله علیه ـ «هلیون» بوده است.[۳]
لازم به ذکر است که در تورات و انجیلی که فعلاً موجودند و در دسترس قرار دارند، نام مبارک پیامبر اسلام و ائمه معصومین ـ علیهم السلام ـ ذکر نشده است و نام هایی که قبلاً ذکر شد، در این کتب یافت نمی گردند. هر چند نام هایی مثل فارقلیط و ایلیا که در این کتابها موجود اند بر پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و علی (ع) حمل شده اند ولی در عین حال اسامی که در تورات و انجیل واقعی وجود داشته اند در تورات و انجیل موجود وجود ندارند و علت آن اینست که در تورات و انجیل در دست مسیحیان ویهودیان تحریفات زیادی صورت گرفته است، چیزهای زیادی از آن کم شده و مطالبی به آنها اضافه گردیده اند؛ در باب ۳۶ سفر پیدایش تورات، شرح وفات و دفن حضرت موسی بیان گردیده است و معلوم می شود که این مطالب پس از حضرت موسی ـ علیه السلام ـ به تورات اضافه شده است. پس عدم ذکر نام های مبارک ائمه ـ علیه السلام ـ و حتی نام شخص پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در کتابهای فعلی یهودیان و مسیحیان دلیل بر عدم ذکر این نام ها در کتب مقدس واقعی آنها نمی باشد. اما در انجیل برنابا نام حضرت پیامبر صریحاً ذکر شده[۴] و همین مطلب باعث شده که مسیحیان نسبت به این انجیل بی اعتنا باشد. و آن را جزء اناجیل رسمی محسوب نکنند.
از سوی دیگر قرآن می فرماید: «کسانی که کتاب های آسمانی به آنان داده ایم او (پیامبر) را هم چون فرزندان خود می شناسند (گرچه) جمعی از آنان حق را آگاهانه کتمان می کنند.»[۵] از این آیه مبارکه استفاده می شود که اهل کتاب پیامبر اسلام را به خوبی می شناخته اند. و نام و نشان او را در کتابهای مذهبی خود خوانده اند. و صفات جسمی و روحی و ویژگی های پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در کتب پیش، به قدری زنده و روشن بوده است که ترسیمی کامل از او در اذهان کسانی که با آن کتب سر و کار داشته اند بوده است. بنابراین معلوم می شود که تورات و انجیلی که فعلاً در دسترس می باشند غیر از تورات و انجیل واقعی و حقیقی است. و از نظر ما مسلمانان این کتب موجود هیچ گونه اعتبار و ارزشی ندارد.
در نتیجه: نام های مبارک ائمه ـ علیهم السلام ـ و پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ و فاطمه زهرا ـ سلام الله علیه ـ در کتابهای مقدس که تورات و انجیل باشد بطور صریح ذکر شده و پیروان این دو دین براساس آنچه در تورات و انجیل راجع به پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ و اوصیاء آن حضرت ذکر شده بود. کاملاً با اوصاف و ویژگی های پیامبر و ائمه ـ علیهم السلام ـ آگاهی داشته اند.
پی نوشت:
[۱] . ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب، نجف، مطبعه حیدریه، ۱۳۷۶ هـ ق، ص ۱۶۶.
[۲] . اعلمی، حسن، عیون اخبار الرضا، بیروت، مؤسسه اعلمی، اول، ۱۴۰۴، ج۲، ص۱۴۷.
[۳] . مفید، الاختصاص، قم، جامعه مدرسین، بیتا، ص۳۷.
[۴] . انجیل برنابا، فصل۲۹: ۱۴.
[۵] . بقره، ۱۴۶.
منبع: نرم افزار پاسخ ۲ مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.