- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 4 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
در قرآن کریم حدود هشت بار کلمه «الیهود»، ذکر شده است و هم چنین سه بار نیز از کلمه «هوداً» استفاده شده، امّا پرشمارترین کلمه نام «بنی اسرائیل» می باشد که حدوداً چهل و یک بار در قرآن آمده است.
از جمع بندی اشاره ها و تصریحات قرآن می توان نتیجه گرفت که خداوند به قوم بنی اسرائیل دین و آیینی فرستاده بود که در آن احکام الهی بیان شده بود، ولی بنی اسرائیل به همه آن عمل نکرده آن را تحریف کردند.[۱] این آیین و دین تحریف شده در آیات متعددی مورد اشاره قرار گرفته و تحریفات آن بیان شده است. در لا به لای این تبیین ها برخی از ویژگی های بنی اسرائیل و پیروان آیین یهود نیز بیان شده است. در ابتداء برخی از آیات را که بر بطلان و مردویت دین یهودیت دلالت دارند ، ذکر می شود:
۱. قرآن کریم در مورد اینکه یهودیان دست به تحریف کتاب تورات زده آنان را کافر معرفی می کند: «بعضى از یهود، سخنان را از جاى خود، تحریف مى کنند و (به جاى اینکه بگویند: «شنیدیم و اطاعت کردیم»)، مىگویند: «شنیدیم و مخالفت کردیم! و (نیز مى گویند:) بشنو! که هرگز نشنوى! و (از روى تمسخر مى گویند:) راعنا [ما را تحمیق کن!]» تا با زبان خود، حقایق را بگردانند و در آیین خدا، طعنه زنند. ولى اگر آنها (به جاى این همه لجاجت) مىگفتند: «شنیدیم و اطاعت کردیم و سخنان ما را بشنو و به ما مهلت ده (تا حقایق را درک کنیم)»، براى آنان بهتر، و با واقعیت سازگارتر بود. ولى خداوند، آنها را بخاطر کفرشان، از رحمت خود دور ساخته است از این رو جز عدّه کمى ایمان نمى آورند».[۲]
۲. قرآن کریم در آیه دیگری پیروان دین یهود را خطاب به پیامبر اسلام(ص) چنین معرفی می کند: «اى فرستاده (خدا)! آنها که در مسیر کفر شتاب مى کنند و با زبان مى گویند: «ایمان آوردیم» و قلب آنها ایمان نیاورده، تو را اندوهگین نسازند! و (همچنین) گروهى از یهودیان که خوب به سخنان تو گوش مى دهند، تا دستاویزى براى تکذیب تو بیابند آنها جاسوسان گروه دیگرى هستند که خودشان نزد تو نیامده اند آنها سخنان را از مفهوم اصلیش تحریف مى کنند، و (به یکدیگر) مى گویند: «اگر این (که ما مى خواهیم) به شما داده شد (و محمد بر طبق خواسته شما داورى کرد،) بپذیرید، و گر نه (از او) دورى کنید!» (ولى) کسى را که خدا (بر اثر گناهان پى در پى او) بخواهد مجازات کند، قادر به دفاع از او نیستى آنها کسانى هستند که خدا نخواسته دلهایشان را پاک کند در دنیا رسوایى، و در آخرت مجازات بزرگى نصیبشان خواهد شد».[۳]
۳. خداوند یهودیان را فتنه گر دانسته و می فرماید: «ما به بنى اسرائیل در کتاب (تورات) اعلام کردیم که دو بار در زمین فساد خواهید کرد، و برترىجویى بزرگى خواهید نمود».[۴]
۴. در قرآن کریم با این سخن که می فرماید: «پس واى بر آنها که نوشته اى با دست خود مى نویسند، سپس مى گویند: این، از طرف خداست. تا آن را به بهاى کمى بفروشند. پس واى بر آنها از آنچه با دست خود نوشتند و واى بر آنان از آنچه از این راه به دست مىآورند!»[۵]، یهودیت را زیر سوال برده و پیروان آن را تحریف گرانی تلقی نموده که سخنان خود شان را به جای کلام خدا قالب نموده اند.
در دین یهودیت عقایدی وجود دارد که از نظر دین اسلام مردود و باطل است که به برخی از آنها اشاره می شود:
۱. برتر دانستن آیین یهود: قرآن می فرماید: «یهودیان گفتند: مسیحیان هیچ موقعیتی (نزد خدا) ندارند و مسیحیان نیز گفتند: یهودیان هیچ موقعیتی ندارند … خداوند روز قیامت درباره آن چه در آن اختلاف داشتند داوری می کند.»[۶]
این آیه به وضوح نشان می دهد که یهودیان آیین خود را برترین آیین دانسته و ادیان بعد از خود را قبول نمی کردند. البته این امر در میان مسیحیان نیز رواج داشت. چنان که قرآن در جای دیگر می فرماید: «آنها گفتند: هیچ کس جز یهود و نصاری هرگز داخل بهشت نخواهند شد، این آرزوی آنها است. بگو: اگر راست می گویید دلیل خود را بیاورید».
۲. اعتقاد به تفویض: قرآن می فرماید که یهودیان گمان می کنند خداوند مجبور است و تمام کارها را به مخلوقات تفویض کرده است و این پنداری غلط است به همین دلیل در سوره مائده می فرماید: «و یهود گفتند: دست خدا بسته است، دست هایشان بسته باد و به خاطر این سخن از رحمت الهی دور شوند. بلکه دستان خدا گشاده است، هر گونه بخواهد می بخشد …»[۷]
۳. فتنه انگیزی و فساد در زمین: قرآن یهودیان را فتنه انگیز معرفی کرده می فرماید: «… هر زمان آتش جنگی افروختند خداوند آن را خاموش ساخت و برای فساد در زمین تلاش می کنند و خداوند مفسدان را دوست ندارد.»[۸]
۴. دشمنی با مسلمانان: از دیگر ویژگی های یهودیان دشمنی آنان با مسلمانان است قرآن کریم در این مورد می فرماید: «به طور مسلم دشمن ترین مردم نسبت به مؤمنان را، یهود و مشرکان خواهی یافت …»[۹]
مخالفت با توحید: یهودیان جزو اولین گروه هایی بودند که توحید را به شرک آلوده کردند و معتقد شدند «عُزیر» پسر خداوند است. قرآن در توضیح این باور آنان می فرماید: «یهود گفتند: عُزیر پسر خدا است و نصاری گفتند: مسیح پسر خدا است این سخنی است که با زبان خود می گویند که همانند کافران پیشین است. خدا آنان را بکشد چگونه از حق انحراف می یابند.»[۱۰]
۵. پیمان شکنی و مخالفت با احکام الهی: از دیگر خصوصیات قوم یهود عمل نکردن به اوامر و احکام الهی است قرآن در این مورد می فرماید: «و به یاد آورید زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خداوند یگانه را پرستش نکنید و به پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و بینوایان نیکی کنید و به مردم نیک بگوئید و نماز به پا دارید و زکات بدهید، پس همه شما جز عده کمی سرپیچی کردید و (از وفای به پیمان خود) رویگردان شدید.»[۱۱] و در آیه دیگری نیز می فرماید: «… و رسولان ما دلایل روشنی برای بنی اسرائیل آوردند، امّا بسیاری از آنها پس از آن در روی زمین تعدی و اسراف کردند.»[۱۲]
البته این ویژگی ها تنها گوشه ای از خصوصیات قوم یهود است و قرآن کریم به ویژگی های بسیاری اشاره دارد که تفاسیر به آنها پرداخته اند، در اینجا می توانیم چنین نتیجه گیری کنیم که از دیدگاه قرآن خداوند به قوم یهود نعمت های فراوانی اعطاء کرده بود،[۱۳] لکن آنان به جای سپاس گذاری طغیان کرده، پیمان شکنی نموده و به فتنه انگیزی و فساد روی آوردند و با پیامبران الهی مخالفت کرده، دین اسلام را که آخرین و کامل ترین دین بود قبول نکردند.
پی نوشت:
[۱] . ر.ک: بقره، ۸۳.
[۲] . نساء، ۴۶.
[۳] . مائده، ۴۱.
[۴] . اسراء، ۴.
[۵] . بقره، ۷۹.
[۶] . بقره، ۱۱۳.
[۷] . مائده، ۶۴.
[۸] . مائده، ۶۴.
[۹] . مائده، ۸۲.
[۱۰] . توبه، ۳۰.
[۱۱] . بقره، ۸۳.
[۱۲] . مائده، ۳۲.
[۱۳] . جاثیه، ۱۶ و ۱۷.