آشکار نمودن مال مخفی

اشاره:

معجزه کاری است بر خلاف مجاری طبیعت که با اتکاء به قدرت الهی انجام می گیرد و دارای این دو علامت است: اولا از راه تعلیم و تعلّم حاصل نمی شود. ثانیا مغلوب عامل دیگری واقع نمی گردد. مرحوم آیت الله خویی(ره) در این مورد می فرماید: معجزه عبارت است از دلیلی که برای اثبات مقام ارائه می گردد. این مقام، چه مقام نبوت باشد و یا امامت، دلیل بر صدق مدعا را معجزه می گویند که به عنایت الهی صادر شده باشد.

از سلمان فارسى روایت شده که گفت :« به على (ع ) خبر رسید که عمر شیعیان او را به بدى یاد مى کند، او را در یکى از باغهاى مدینه دید، و کمانى در دستش بود و فرمود: « اى عمر به من خبر رسیده که تو شیعیان مرا به بدى یاد مى کنى . »

گفت :« آرام باش و کارى که قدرت ندارى نکن ». فرمود: «تو-با این که جسارت مى کنى هنوز- اینجایى ؟» و کمان را بر زمین انداخت ، و ناگاه اژدهایى مانند شتر شد که دهان باز کرده و به جانب عمر رفت تا او را ببلعد، عمر فریاد زد:« الله الله اى ابوالحسن دیگر به این عمل برنمى گردم »و بنا به التماس کردن نمود، حضرت دست به اژدها زد و کمان به حالت اول برگشت ، و عمر وحشتناک به خانه رفت ،

سلمان گفت : چون شب شد على (ع ) مرا خواند و فرمود: «نزد عمر برو که مالى از طرف مشرق نزد او آورده اند و احدى از آن خبردار نیست ، و مى خواهد حبسش کند، به او بگو: على مى فرماید: آن مالى که از مشرق آورده اند بیرون آور و در بین صاحبانش (یعنى فقراء و مستحقین ) تقسیم کن ، و حبسش نکن که رسوایت مى کنم ،» سلمان فرمود:« نزد او رفتم ، و پیغام را رساندم ،» گفت : « مرا از کار رفیقت خبر بده که از کجا این موضوع را مطلع شده ؟»

پی نوشت:

اثبات الهداه ، ج ۴، ص ۵۴۷٫

منبع:مرکز تعلیمات اسلامی واشنگتن