ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها در روز اول ذیقعده سال ۱۷۳ هجرى قمرى در مدینه منوره واقع شده است. دیرى نپایید که در همان سنین کودکى مواجه با مصیبت شهادت پدر گرامى خود در حبس هارون در شهر بغداد شد. لذا از آن پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت على بن موسى الرضا (علیه السلام) قرارگرفت.
در سال ۲۰۰ هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى سفر تبعید گونه حضرت رضا (علیه السلام) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این که کسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند.
یک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (سلام الله علیها) به شوق دیدار برادر و اداى رسالت زینبى و پیام ولایت به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد.
این جا بود که آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(سلام الله علیها) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى رساندند و مخالفت خود و اهل بیت (علیهم السلام) را با حکومت حیله گر بنى عباس اظهار مى کرد. بدین جهت تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسید عده اى از مخالفان اهلبیت که از پشتیبانى مأموران حکومت برخوردار بودند،سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت(سلام الله علیها) معصومه را نیز مسموم کردند.
به هر حال ، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها)بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسید: از این شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببرید، زیرا از پدرم شنیدم که مى فرمود: شهر قم مرکز شیعیان ما است.
بزرگان شهر قم وقتى از این خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند، و در حالى که «موسى بن خزرج» بزرگ خاندان «اشعرى» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مى کشید و عده فراوانى از مردم پیاده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند، حدوداً در روز ۲۳ ربیع الاول سال ۲۰۱ هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلى که امروز «میدان میر» نامیده مى شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسى بن خزرج» زانو زد و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد.
آن بزرگوار به مدت ۱۷ روز در این شهر زندگى کرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» هم اکنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است.
سرانجام در روز دهم ربیع الثانى و «بنا بر قولى دوازدهم ربیع الثانى» سال ۲۰۱ هجرى پیش از آن که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند .مردم قم با تجلیل فراوان پیکر پاکش را به سوى محل فعلى که در آن روز بیرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشییع نمودند. همین که قبر مهیا شد دراین که چه کسى بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشکل شدند، که ناگاه دو تن سواره که نقاب به صورت داشتند از جانب قبله پیدا شدند و به سرعت نزدیک آمدند و پس از خواندن نماز یکى از آن دو وارد قبر شد و دیگرى جسد پاک و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاک نهان سازد.
آن دو نفر پس از پایان مراسم بدون آن که با کسى سخن بگویند بر اسب هاى خود سوار و از محل دور شدند.بنا به گفته بعضى از علما به نظر مى رسد که آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار: حضرت رضا (علیه السلام) و امام جواد (علیه السلام) باشند چرا که معمولاً مراسم دفن بزرگان دین با حضور اولیا الهى انجام شده است.
پس از دفن حضرت معصومه(سلام الله علیها) موسى بن خزرج سایبانى از بوریا بر فراز قبر شریفش قرار داد تا این که حضرت زینب فرزند امام جواد(علیه السلام) به سال ۲۵۶ هجرى قمرى اولین گنبد را بر فراز قبر شریف عمه بزرگوارش بنا کرد و بدین سان تربت پاک آن بانوى بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهلبیت (علیه السلام). و دارالشفای دلسوختگان عاشق ولایت وامامت شد.”آفتاب” سالروز وفات آن حضرت را به تمام عاشقان حضرتش تسلیت مى گوید.
احادیثى پیرامون حضرت معصومه(سلام الله علیها)
قال الصادق علیه السلام:
ان للّه حرماً و هو مکه ألا انَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدینه ألا وان لامیرالمؤمنین علیه السلام حرماً و هو الکوفه الا و انَّ قم الکوفه الضغیره ألا ان للجنه ثمانیه ابواب ثلاثه منها الى قم تقبض فیها اموأه من ولدى اسمها فاطمه بنت موسى علیهاالسلام و تدخل بشفاعتها شیعتى الجنه با جمعهم
خداوند حرمى دارد که مکه است پیامبر حرمى دارد و آن مدینه است و حضرت على (علیه السلام) حرمى دارد و آن کوفه است و قم کوفه کوچک است که از ۸ درب بهشت سه درب آن به قم باز مى شود – زنى از فرزندان من در قم از دنیا مى رود که اسمش فاطمه دختر موسى (علیه السلام) است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت مى شوند.
عن سعد عن الرضا(علیه السلام) قال:
یا سعد من زارها فله الجنه. ثواب الأعمال و عیون اخبار الرضا(علیه السلام):
عن سعد بن سعد قال: سالت اباالحسن الرضا(علیه السلام) عن فاطمه بنت موسى بن جعفر (علیه السلام) فقال:
من زارها فله الجنه
امام رضا (علیه السلام) فرمود:
کسى که حضرت فاطمه معصومه را زیارت کند پاداش او بهشت است .
کامل الزیاره:
عن ابن الرضا علیهماالسلام قال:
من زار قبر عمتى بقم فله الجنه
امام جواد : کسى که عمه ام را در قم زیارت کند پاداش او بهشت است .
امام صادق (علیه السلام) فرمود :
من زارها عارفاً بحقّها فله الجنه (بحار ج ۴۸ صفحه ۳۰۷)
امام صادق (علیه السلام) کسى که آن حضرت را زیارت کند در حالى که آگاه و متوجه شأن و منزلت او باشد بهشت پاداش اوست .
امام صادق (علیه السلام):
«الّا انَّ حرمى و حرم ولدى بعدى قم» (بحار ج ۶۰ صفحه ۲۱۶ )
امام صادق (علیه السلام): آگاه باشید که حرم و حرم فرزندان بعد از من قم است
مرحوم علامه مجلسى از شیخ صدوق روایتى بس ارزشمند درباره ارزش زیارت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) نقل مى کند:
قَالَ سَألْتُ اَبَا الْحَسَن ِالر ِّضَا(علیه السلام) عَنْ فَاطِمَهَ بِنْت ِمُوسَى بْن ِجَعْفَر (علیه السلام)، فَقَالَ مَنْ زَارَهَا فَلَهُ الْجَنَّهَ.
راوى گوید از امام رضا(علیه السلام) درباره حضرت فاطمه معصومه پرسیدم. آن حضرت فرمود:« هرکس قبرش را زیارت کند، بهشت بر او واجب مى شود .
جایگاه حضرت معصومه(سلام الله علیها)
لقب «معصومه» را امام رضا(علیه السلام) به خواهر خود عطا فرمود:آن حضرت در روایتى فرمود:
«مَنْ زَارَ الْمَعصُومَهَ بِقُمْ کَمَنْ زَارَنى.» (ناسخ التواریخ، ج ۳، ص ۶۸، به نقل از کریمه اهل بیت، ص ۳۲)
«هرکس معصومه را در قم زیارت کند،مانند کسى است که مرا زیارت کرده است.»
این لقب، که از سوى امام معصوم به این بانوى بزرگوار داده شده، گویاى جایگاه والاى ایشان است.
امام رضا(علیه السلام) در روایتى دیگر مى فرماید:
هرکس نتواند به زیارت من بیاید، برادرم را در رى یا خواهرم را در «قم» زیارت کند که ثواب زیارت مرا در مى یابد. (زبده التصانیف، ج ۶، ص ۱۵۹، به نقل از کریمه اهل بیت، ص ۳ .)
گران سنگى حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها)
به گفته محدث بزرگ حاج شیخ عباس قمى و نویسنده کتاب قاموس الرجال در میان فرزندان امام موسى بن جعفر(علیه السلام) بعد از امام رضا(علیه السلام) حضرت معصومه(سلام الله علیها) برترین و گرانسنگترین آنها به شمار میآید.
موقعیت معنوی
امام رضا(علیه السلام) که در زیارتنامه حضرت معصومه(سلام الله علیها) در بزرگداشت و تجلیل آن حضرت او را داراى منزلت رفیع در نزد خداوند میخوانند و خواستار شفاعت خود، توسط آن حضرت در درگاه خداوندى میشوند.
فقاهت
روزی گروهى از شیعیان به قصد دیدار امام موسى بن جعفر(علیه السلام) و پرسش سؤالات خود به مدینه آمدند ولى امام در مدینه حضور نداشتند. از این رو، سؤالات خود را مکتوب به خانواده آن حضرت تحویل دادند تا در سفر بعدی، پاسخ آنها را از امام بگیرند. حضرت معصومه(سلام الله علیها) خود پاسخ پرسشها را نوشته به آنها داد. این گروه، در بین راه با امام موسى بن جعفر برخورد کردند و پاسخها را به امام ارائه نمودند. امام ضمن تأئید پاسخها ابراز خوشحالى کردند.
اهل حدیث(محدث)
در تاریخ اسلام به بانوان با فضیلت و صاحب حدیثی برمیخوریم که نام خود را در زمره محدثان ثبت کردهاند. حضرت معصومه(سلام الله علیها) یکى از زنان بزرگ اهل بیت در این زمینه است.
پدر و مادر
پدر گرامى حضرت معصومه(سلام الله علیها) امام هفتم شیعیان جهان امام موسى بن جعفر(علیه السلام) و مادر مکرمهشان نجمه خاتون از بانوان با فضیلت و اهل تقوا و مادر امام رضا(علیه السلام) میباشد.
زیارت حضرت معصومه(سلام الله علیها)
از امام رضا(علیه السلام) نقل شده کسى که حضرت معصومه(سلام الله علیها) را با آگاهى به حق وى زیارت کند، شایسته بهشت میشود.
شاید یکى از حقوق و انتظارات آن حضرت به عنوان پیامدار دین و معنویت از زائران خود، تلاش آنها جهت تدارک یک سفر معنوى و کوشش براى قرب بیشتر به آن حضرت از طریق کوشش براى اصلاح خویشتن و تقویت کمالات معنوى در خود باشد.
تنها برادر تنی
امام رضا(علیه السلام) تنها برادر تنى حضرت معصومه(سلام الله علیها) است. مادر آن بزرگواران نجمه خاتون است. آنها تنها فرزندان این بانوى مکرم هستند. حضرت معصومه(سلام الله علیها) ۲۵ سال بعد از تولد برادر گرامیش پا به عرصه وجود گذاشتند.
مسافرت
حضرت معصومه(سلام الله علیها) به منظور دیدار برادر عزیز خود امام رضا(علیه السلام) با کاروانى متشکل از پنج تن از برادران و تعدادى برادرزادگان و گروهى دیگر، راهى خراسان شدند. در بین راه در شهر ساوه، آن حضرت بیمار شد. پس از آگاهى اهالى قم از ورود کاروان حضرت معصومه(سلام الله علیها) به ساوه، گروهى از آنان به این شهر آمدند و حضرت را با احترام به شهر قم بردند.
محراب عبادت
هم اکنون محراب عبادت حضرت معصومه(سلام الله علیها) در زمان اقامت ۱۷ روزهاش در شهر قم، به نام بیتالنور موجود است و زیارتگاه مردم و دوستان آن حضرت میباشد.
رحلت
حضرت معصومه(سلام الله علیها) در جریان سفر به خراسان و دیدار با برادر عزیز خود امام رضا(علیه السلام) در شهر ساوه مریض شدند. آنگاه به اتفاق نمایندگان اعزامى اهالى قم، وارد این شهر شدند و مورد استقبال گرم مردم این دیار قرار گرفتند. سرانجام پس از ۱۷ روز بیمارى در سن ۲۸ سالگى به جوار رحمت ایزدى نائل آمدند.
تشییع جنازه
پس از اعلام خبر رحلت حضرت معصومه(سلام الله علیها) مردم قم با تجلیل فراوان پیکر پاکش را تشییع کردند و در محل فعلى حرم، که آن روز در خارج شهر بود و به موسى بن خزرج تعلق داشت با احترام زایدالوصفى دفن کردند.
کرامات
تاکنون کرامات زیادى نصیب کسانى که حضرت معصومه(سلام الله علیها) را به شفاعت و توسل به درگاه خدا بردهاند، شده است. و به احترام آن حضرت خداوند خواستههاى آنها را اجابت کرده است که شرح آنها در جاى خود ثبت و ضبط شده است.
زیارتنامه
حضرت معصومه در میان امامزادگان، از امامزادگان نادرى است که برایش زیارتنامه مخصوص از جانب امام معصوم(علیه السلام) نقل شده است و به مقام شامخ آن حضرت اشاره شده است.
محل اقامت
میزبان حضرت معصومه(سلام الله علیها) در مدت ۱۷ روز اقامت و زندگى آن حضرت در شهر قم، جناب موسى بن خزرج، پس از رحلت حضرت معصومه(سلام الله علیها)، محراب عبادت آن بزرگوار را به همان حالت باقى گذاشت و خانه مسکونى خویش را به احترام حضرتش به مسجد تبدیل کرد.
لقب
لقب معصومه از جانب حضرت امام رضا(علیه السلام) به دلیل مراتب تقوى و پرهیزگارى ـ تنها به فاطمه معصومه(سلام الله علیها) در میان دختران حضرت امام موسى بن جعفر(علیه السلام) ـ اعطا گردید؛ خانمى که در اقتدا به پدر بزرگوارش، بسیارى از ساعات زندگیاش، به عبادت و راز و نیاز با خدا سپرى شد.
ثواب زیارت
در روایات چندى از قول ائمه اطهار(علیه السلام)؛ حضرت امام صادق(علیه السلام)، امام رضا(علیه السلام) و امام جواد(علیه السلام) بر زیارت حضرت معصومه(سلام الله علیها) تصریح شده است و در روایتى زائر آن حضرت را در صورت معرفت حق او، سزاوار بهشت میداند.
حرم و بقعه
پس از رحلت و خاکسپارى حضرت معصومه(سلام الله علیها)، میزبان آن حضرت، موسى بن خزرج سایبانى از حصیر بر روى قبر ایشان نصب کرد که به مدت ۱۰۰ سال این سایبان وجود داشت. پس از آن دختر امام جواد(علیه السلام)، قبهاى آجرى بر روى آن ساخت. در سال ۵۲۹ هجرى قمری، شاه بیگدر، قبهاى مجلّل با کاشى کارى نفیس بر فراز آن ساخت. تا اینکه در سال ۹۲۵ هجرى قمرى توسط شاه اسماعیل، بقعه کنونى بنا گردید.
تحول شهر قم پس از ورود
شهر قم در اواخر قرن اول، با ورود تعدادى از شیعیان کوفه بتدریج مذهب شیعه را پذیرفت و به عنوان یک شهر شیعى معروف گشت. ولى با ورد حضرت معصومه(سلام الله علیها) به قم، فصل نوینى در اهمیت این شهر در گسترش اسلام و مذهب شیعه گشوده شده.
تحول حوزه علمیه قم پس از ورود
از اوائل قرن دوم شهر قم، محلى براى پاسخگویى به مسائل فقهى شیعه و مأمنى براى علویان، راویان، محدثان و فقهاى شیعه بوده است. با ورود حضرت معصومه(سلام الله علیها) به این شهر، و قرار گرفتن مدفن آن بزرگوار در آن، زمینه گسترش بیشتر فرهنگ تشیع و فقه آل محمد(ص) پدید آمد و بدنبال آن حوزه علمى ـ فقهى قم توسعه یافت و مرکزى براى نشر و اشاعه اسلام و مکتب شیعه گردید.
کلام نور
رهبر معظم انقلاب فرمود: حضرت معصومه(سلام الله علیها) مقام بزرگى دارد، خیلی باید از ایشان بهره گیریم. نسبت به ایشان قصور داشتهایم باید به آن حضرت بیشتر توسل جوئیم و بخواهیم عنایت بیشترى به ما داشته باشند.
گلى باشکوه از گلستان نبوت و امامت
او چون کوثرى در کویر، خط سبز سعادت و رستگارى ترسیم کرده و چون روحى در پیکر سرزمین مقدس قم حلول کرده و دلهاى عاشق را از گوشه و کنار به سمت این شهر کشانده است از قدم او قم عزیمت یافته و از وجود او لحظه به لحظه بر شرافت قم افزوده میشود.
قم گشته از شرافت معصومه با صفا
چون روضه بهشت برین گشته پرضیا
شاهان به درگهش همه آورده التجا
بیشک که میرود به بهشت از ره عطا
هجرت
به شوق دیدار نور تابان دیار طوس رهسپار سفر شد، رنجها برد و سختیها کشید تا اینکه پس از روزها و هفتهها به دیار ساوه رسید. سفرى بدین دور و درازى و با مشکلات فراوان بر گلى که در حسرت دیدار نور قد خمیده، بسیار سخت است. حضرت بیمار شده از مقدار مسافت تا مأمن آل طه پرسید گفت: ده فرسخ. فرمود: مرا به قم ببرید زیرا از پدرم شنیدم که فرمود قم مرکز شیعیان ما میباشد پس کاروان بطرف قم در حرکت شد.
میهمانى با عظمت
چون کاروان دیدار نور به نزدیکیهاى شهر قم رسید، آل سعد همگى براى استقبال به پیشواز آن بانوى با کرامت رفتند تا او را به گرمى به عش آل طه دعوت کنند در آن میان موسى بن خزرج زمام اشتر حضرت را گرفت و به طرف خانهاش آورد و در منزل خود با کمال افتخار از آن بانو پذیرائى نمود.
عبادتى خالصانه
بعد از سکنى گزیدن حضرت معصومه در شهر قم تا وفات آن حضرت ۱۷ روز طول کشید در این مدت، بسیار آزرده خاطر بود، آرزوی دیدار پدر و برادر در دلش بود از هجر پدر و فراق برادر میگریست و غمین بود.
به انتظار پدر روز و شب به سر بردم ولى دریغ نشد تا گل رخش بویم
سپس به هجر برادر، فلک دچارم کرد گشود باب فراق دگر زکین سویم
در سراى موسى بن خزرج عبادتگاهى تهیه نمود، دائم در حال ذکر و نماز و راز و نیاز با خداى خویش بود و بیتالاحزانى به نام بیتالنور چون جدهاش زهراى اطهر تأسیس نمود، تا سرانجام (پرید بلبل روحش زشاخسار) بدن و به ندای رب لبیک گفت.
دختر پیامبر(ص)
در زیارت نامه حضرت معصومه که بوسیله امام رضا(علیه السلام) نقل شده عنوان شده است اى دختر رسول خدا، اى دختر فاطمه و خدیجه و …
این تعابیر در مورد حضرت معصومه آنهم از زبان امامى معصوم فقط بیانگر شرافت خانوادگى نیست بلکه علاوه بر آن اشاره به مقامات عالى و ملکوتى و معنوى حضرت دارد و نشانگر عظمت روحى و اینکه او نه تنها با رسول خدا نسبت خانوادگى دارد بلکه از نظر معنوى نیز دختر اوست.
بارگاه فاطمه معصومه (سلام الله علیها) و تجلیگاه فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
مرجع عظیمالشأن مرحوم آیتالله العظمى نجفى مرعشی(ره) فرمود: پدرم مرحوم آیتالله علامه سیدمحمود مرعشى که در نجف اشرف میزیست علاقهمند بود که به طریقی، محل قبر جدهاش حضرت زهرا(سلام الله علیها) را بیابد، براى این مقصود ختم مجربى انتخاب نمود و چهل شب به آن مداومت نمود. شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان به بستر خواب رفت، در عالم خواب به محضر امام باقر(علیه السلام) رسید، امام به او فرمود: «علیک بکریمه اهل البیت» به دامن کریمه اهل بیت چنگ بزن، ایشان تصور کرد منظور امام(علیه السلام) حضرت زهرا(سلام الله علیها) است، عرض کرد: آری قربانت گردم من نیز ختم را براى همین امر گرفتم. امام فرمود: منظور من قبر شریف حضرت معصومه در قم است سپس افزود: بخاطر مصالحی خداوند اراده نموده که قبر حضرت زهرا(سلام الله علیها) مخفى باشد از این رو قبر حضرت معصومه(سلام الله علیها) را تجلیگاه قبر حضرت زهرا(سلام الله علیها) قرار داده است.
مقام عصمت حضرت معصومه(سلام الله علیها)
امام رضا(علیه السلام) فرمودند:
کسی که حضرت معصومه را در قم زیارت کند مانند آنست که مرا زیارت کرده است. امام ثواب زیارت خویش را با زیارت حضرت معصومه در یک حد و اندازه میداند و نیز اینکه نام مبارک حضرت، فاطمه کبری بوده و امام او را ملقب به صفت معصومه کرده است و این مطالب نشانگر اوج عظمت روحى و معصومیت حضرت فاطمه کبرى است.
ارزش زن
با مطالعه سرگذشت بانوانى بزرگوار چون حضرت زهرا(سلام الله علیها)، زینب کبرى و حضرت معصومه به این نکته دست مییابیم که در اسلام به مقام و منزلت زن ارزش نهاده و در طى نمودن پلههاى ترقى از حیث علم و تقوى تفاوتى میان زن و مرد قائل نشده است. همین درجات عالى تقوى و علم در وجود این بانوان بزرگوار بازگوکننده و تأیید کننده آن است.
احادیث منقول از حضرت معصومه ( س)
حدثتنى فَاطِمَهُ وَ زَیْنَبُ وَ أمَّ کُلْثُوم بَنَاتُ مُوسَى بْن ِ جَعْفَر قُلْنَ:… عَنْ فَاطِمَهَ بِنْت ِرَسُول ِاللّه ِصَلَّى اللّه عَلَیْه ِوَ آله و سَلَّمَ وَ رَضِىَ عَنْهَا قَالَتْ : «أنَسِیتُمْ قَوْلَ رَسُول ِاللّه ِصِلَّى اللّهُ عَلَیْه ِوَ سَلَّم یَوْمَ غَد ِ یر ِخُمٍّ، مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوُلاهُ وَ قَوْلُهُ صَلَّى اللّهُ عَلَیْه ِوَ آله و سَلَّمَ ،أنْتَ مِنِّى بِمَنْز ِلَه ِهَارُونَ مِنْ مُوسى؟!»
فاطمه معصومه (سلام الله علیها) این روایت را از دختر امام صادق(علیه السلام) نقل مى کند که سلسله سندش در نهایت به فاطمه زهرا(سلام الله علیها) مى رسد.
فاطمه زهرا(سلام الله علیها)، دختر بزرگوار رسول اکرم (ص) فرمود: « آیا فرمایش رسول خدا(ص) را در روز غدیر خم فراموش کرده اید که فرمود: هر کس من مولاى اویم، على مولاى اوست، و (آیافراموش کرده اید) دیگر فرمایش آن حضرت را که فرمود: تو براى من همانند هارون براى موسى هستى؟!»(۱)
… عَنْ فَاطِمَهُ بِنْتَ موسَى بْن جَعْفَر (علیه السلام)… عَنْ فَاطِمَهَ بِنْت ِرَسُول ِاللّهِ صَلَّى اللّه عَلَیْه ِوَ آلِهِ وِ سَلَّمَ ، قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللّه ِصَلَّى اللّه ِعَلَیْه ِوَ آلِه ِوَ سَلَّمَ : «ألا مَنْ ماتَ عَلى حُبِّ آل ِمُحَمَّد ماتَ شَهِیداً.
فاطمه معصومه(سلام الله علیها)، از دختر امام صادق (علیه السلام) روایتى نقل مى کند که سلسله سندش به حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)مى رسد که آن حضرت مى فرماید: حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: «آگاه باشید! هرکس با محبّت آل محمّد بمیرد شهید از دنیا رفته است.»
(عوالم العلوم، ج ۲۱، ص ۳۵۳ به نقل از اسنى المطالب ص ۴۹ تا ص ۵۱.)
