- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 3 دقیقه
- توسط : ناظر محتوایی شماره یک
- 0 نظر
با وجود این که بیشتر ازدواجها با عشق و علاقه و محبت طرفین صورت میگیرد، اما در اکثر موارد مشاهده میکنیم که زن و مرد با تمام تلاشی که در جهت انجام دقیق وظایف خود دارند، به مرور زمان، عشق و علاقهی بینشان کمرنگ و کمرنگتر شده و گاهی بهطور کامل محو میشود. به این نوع جدایی، اصطلاحاتی مانند طلاق عاطفی، طلاق روحی و روانی یا طلاق خاموش اطلاق میشود.
با همهی سعی و تلاش همسران برای نرسیدن به مرحلهی جدایی، بسیاری از ازدواجها، منجر به طلاق رسمی شده و درصد بسیار بالاتری، به طلاق عاطفی منتهی میشود.
گاهی دلایلی مانع جدایی رسمی همسران میشود بنابراین در شرایطی که زن و مرد از لحاظ روحی و روانی، علاقهای به ادامهی زندگی مشترکشان ندارند، پس از یک دورهی طولانی مدت دعوا و جر و بحث، از وضعیت عناد و دشمنی و تنفر گذشته و وارد موقعیت بیتفاوتی میشوند.
اگر چه زوجین با هم زندگی میکنند ولی فقط جسم خاکی آنان با هم است و هیچ تعلق روحی و روانی نسبت به هم ندارند و در همین زمان، بیشتر انحرافات اخلاقی و آسیبهای اجتماعی و روحی و روانی پیش میآید و اما زوجها چه کارهایی میتوانند انجام دهند تا از عشق خود محافظت نموده و عواطف همدیگر را تقویت کنند؟ چه باید کرد که کار به اینجا کشیده نشود و زندگی همسران تا این حد سرد و بیروح نشود؟
برای پیشگیری از چنین آسیبهای خانوادگی، به کار بردن تدبیرهای زیر توصیه میگردد:
– باید بدانیم دوست داشتن و عشق، آموختنی است. عشق بین زن و مرد، مانند نهالی است که اگر از آن مراقبت به عمل نیاید، خشک خواهد شد، پس به این مساله اکتفا نکنید که یکبار ابراز علاقه، برای همیشه کافی است، بیشتر زوجها در طول روز حتی یکبار هم به صورت هم نگاه نمیکنند یا حرفهای تازهای برای گفتن ندارند.
– اگر زن و مرد با روانشناسی هم آشنا بوده و به تفاوتهای اخلاقی و رفتاری یکدیگر بهطور کامل واقف باشند، در این صورت هیچگاه از رفتار طرف مقابل، سوء تعبیر نخواهد شد. سعی کنید حالات، روحیات، نیازها و توقعات همسرتان را بهخوبی شناسایی کنید و در تامین آنها بکوشید.
یادگیری و به کار بردن مهارتهای گفتوگوی سالم در حل اختلافات خانوادگی، باعث میشود رنجشها در دل انباشته نشود و همهی دلخوریها، جای خود را به محبت و صمیمیت بدهد.
– زمانی را برای گفتوگو و ابراز محبت و تبادلنظر با همسرتان اختصاص دهید و این امر را در اولویت امور قرارداده و اشتغال و فرزند و… را بهانهای برای فرار از این موقعیت قرار ندهید. سعی کنید به مرور زمان، مدت گفتوگوی خصوصی را بیشتر، کنید.
دقت نمایید که صحبتهای شما باید غیر از بیان گزارش کاری روزمره و بیان مشکلات تکراری و معمولی روزانه باشد. این صحبتها گرچه مهم هستند ولی آنها را به زمان دیگری در طول روز بسپارید و در این زمان، ارتباط نزدیکتری با همسرتان داشته باشید و حرفهایی از نوع حرف دل را بازگو کنید و در عین حال با همسرتان همدلی کنید.
– یادگیری و به کار بردن مهارتهای گفتوگوی سالم در حل اختلافات خانوادگی، باعث میشود رنجشها در دل انباشته نشود و همهی دلخوریها، جای خود را به محبت و صمیمیت بدهد. به علت ناآگاهی زوجها از روش گفتوگوی سالم، بیشتر صحبتها به مشاجره ختم میشود.
– سعی کنید هنگام صحبت، ابتدا به نکات مثبت همسرتان اشاره کنید، خشمگین نشوید، خود را نیز در ماجراهای پیش آمده مقصر معرفی کرده و قبل از هر چیز، شما عذرخواهی کنید و بیان کنید که منظورتان از صحبت کردن، فقط حل مساله و رسیدن به تفاهم میباشد. در ضمن، مانع حرف زدن همسرتان نشوید و به او هم فرصت اظهارنظر بدهید.
– هرگز صحبتهای خود را با طعنه، زخم زبان، کنایه و پایین آوردن شخصیت و حرمت همسرتان بیان نکنید.
– با همسرتان مقابله به مثل نکنید. سعی کنید همیشه شما پیشقدم شوید و با رفتار محبتآمیز، مهربانی را به او آموزش دهید.
– زوجین باید بیاموزند که توقعات و نیازهای خود را بدون نکوهش دیگری بیان کنند.
– نسبت به همسر خود، نگرشی مثبت و مطلوب داشته باشید و به او همواره احترام بگذارید و محبت و عواطف خالصانهی خود را نثار او گردانید.
از پیشداوری و تصمیمگیری براساس تصورات خود، پرهیز نمایید.
– باور داشته باشید که همسرتان انسانی منحصر به فرد و یک امانت الهی میباشد. او همان کسی است که در دوران نامزدی، آرزوی با او بودن را داشتید.
– خودتان برای زندگی تان تصمیم بگیرید و نگذارید بهخاطر رضایت خاطر اطرافیان، در تصمیمات منطقی خود دچار تزلزل شوید. تصور نکنید یک زندگی ایدهآل، زندگی است که در آن هیچ اختلافنظری نباشد و آرامش کامل بر آن حاکم باشد بلکه اختلافنظر همیشه وجود خواهد داشت؛ نکتهای که مهم است، نحوهی برخورد و حل اختلاف میباشد فراموش نکنید که اختلافات و تفاوتها، موجب تفاهم بین همسران میشود.
– اگر رنجشی قابل چشمپوشی میباشد، از آن بگذرید ولی اگر برایتان مهم است، هر چند که مسالهی کوچکی باشد، آن را به طرز صحیحی با همسر خود در میان بگذارید.
– همسرانی که بر سرهر مسالهی جزیی با هم مجادله دارند، به تدریج باید شاهد مرگ عواطفشان باشند.
– زوجهای شاد و بانشاط نسبت به زوجهای ناسازگار و ناراضی، عملکرد بهتری در ابراز علاقه و عواطف خواهند داشت؛ پس برای سلامت جسم و روح خود و همسرتان، وقت و انرژی صرف کنید.
– و در آخر بدانید اگر هدف، عشق و حفاظت از آن است، باید بهای این حفاظت را با گذشت و ایثار بپردازید.
منبع: مجله شادکامی(با تغییر)؛ تهیه کننده: داوودی