دعاى بسیار پرمحتوا از امام صادق(علیه السلام)

یکى از یاران معروف امام صادق(علیه السلام) این دعاى بسیار پرمحتوا را از آن حضرت نقل کرده است:

اَللّهُمَّ امْلاَْ قَلْبى حُبّاً لَکَ، وَ خَشْیَهً مِنْکَ، وَ تَصْدیقاً وَ اِیماناً بِکَ، وَ فَرَقاً

خدایا پرکن دلم را از محبّت خود و ترس از خود و تصدیق و ایمان به خود و هراس و دهشت

مِنْکَ، وَ شَوْقاً اِلَیْکَ، یا ذَا الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ، اَللّهُمَّ حَبِّبْ اِلَىَّ لِقآئَکَ،

از خود و شوق به درگاهت اى صاحب جلالت و بزرگوارى خدایا محبوب گردان در پیش من دیدارت را

وَاجْعَلْ لى فى لِقآئِکَ خَیْرَ الرَّحْمَهِ وَالْبَرَکَهِ، وَ اَلْحِقْنى بِالصّالِحینَ،

و قرار ده براى من در دیدارت بهترین مهر و برکت را و ملحقم کن به شایستگان

وَلاتُؤَخِّرْنى مَعَ الاَْشْرارِ، وَ اَلْحِقنى بِصالِحِ مَنْ مَضى، وَاجْعَلْنى مَعَ

و دنبالم مینداز به همراه اشرار و ملحقم کن به مردان شایسته از گذشتگان و قرارم ده با

صالِحِ مَنْ بَقِىَ، وَ خُذْبى سَبیلَ الصّالِحینَ، وَ اَعِنّى عَلى نَفْسى بِما تُعینُ

شایستگان از آیندگان و مرا به راه شایستگان ببر و کمک ده بر خودم بدانچه کمک دادى

بِهِ الصّالِحینَ عَلى اَنْفُسِهِمْ، وَلاتَرُدَّنى فى سُوء اسْتَنْقَذْتَنى مِنْهُ، یا رَبَّ

بدان شایستگان را بر خودشان و بازم مگردان در آن بدى که خلاصم کردى از آن اى پروردگار

الْعالَمینَ، اَسْئَلُکَ اِیماناً لا اَجَلَ لَهُ دُونَ لِقآئِکَ، تُحْیینى وَ تُمیتُنى عَلَیْهِ،

جهانیان از تو خواهم ایمانى که پایانش دیدار تو باشد که بدان زنده ام دارى و بر آن بمیرانى

وَ تَبْعَثُنى عَلَیْهِ اِذا بَعَثْتَنى، وَاَبْرِءْ قَلْبى مِنَ الرِّیآءِ وَالسُّمْعَهِ، وَالشَّکِّ فى

و بر آن مرا برانگیزى هنگامى که برانگیزم و پاک کن دلم را از خودنمایى و شهرت طلبى و شک در

دینِکَ، اَللّهُمَّ اَعْطِنى نَصْراً فى دینِکَ، وَ قُوَّهً فى عِبادَتِکَ، وَ فَهْماً فى

دین تو خدایا به من ده یارى در دینت را و نیروى در عبادتت را و فهم در

خَلْقِکَ، وَ کِفْلَیْنِ مِنْ رَحْمَتِکَ، وَ بَیِّضْ وَجْهى بِنُورِکَ، وَاجْعَلْ رَغْبَتى

آفرینشت را و دو بهره از رحمتت و سفید کن رویم را به نور خود و میل و رغبتم را قرار ده

فیما عِنْدَکَ، وَ تَوَفَّنى فى سَبیلِکَ عَلى مِلَّتِکَ، وَ مِلَّهِ رَسُولِکَ، اَللّهُمَّ اِنّى

در آنچه نزد توست و بمیرانم در راه خودت بر کیش خود و کیش رسولت خدایا به تو

اَعُوذُ بِکَ مِنَ الْکَسَلِ وَ الْهَرَمِ، وَ الْجُبْنِ وَالْبُخْلِ، وَ الْغَفْلَهِ وَالْقَسْوَهِ،

پناه برم از بى حالى و پیرى و ترس و بخل و بى خبرى و سنگدلى

وَالْفَتْرَهِ وَ الْمَسْکَنَهِ، وَ اَعُوذُ بِکَ یا رَبِّ مِنْ نَفْس لا تَشْبَعُ، وَ مِنْ قَلْب لا

و سستى و ندارى و پناه برم به تو پروردگارا از نفسى که سیر نشود و از دلى که

یَخْشَعُ، وَ مِنْ دُعآء لایُسْمَعُ، وَ مِنْ صَلاه لاتَنْفَعُ، وَ اُعیذُ بِکَ نَفْسى

فروتنى نکند و از دعایى که به اجابت نرسد و از نمازى که سود ندهد و پناه دهم به تو خودم

وَاَهْلى وَذُرِّیَّتى مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ، اَللّهُمَّ اِنَّهُ لایُجیرُنى مِنْکَ اَحَدٌ،وَلا

و خاندان و فرزندانم را از شیطان رانده شده خدایا براستى که پناه ندهد از تو هیچ کس و نیابم

اَجِدُ مِنْ دُونِکَ مُلْتَحَداً، فَلا تَخْذُلْنى وَلاتَرُدَّنى فى هَلَکَه، وَلاتَرُدَّنى

جز پیش تو پناهگاهى پس مرا وامگذار و بازم مگردان در هلاکت و بازم مگردان

بِعَذاب، اَسْئَلُکَ الثَّباتَ عَلى دینِکَ، وَالتَّصْدیقَ بِکِتابِکَ، وَ اتِّباعَ

در عذاب از تو خواهم پایدارى در دینت را و تصدیق کتابت را و پیروى

رَسُولِکَ، اَللّهُمَّ اذْکُرْنى بِرَحْمَتِکَ، وَلاتَذْکُرْنى بِخَطیئَتى، وَ تَقَبَّلْ مِنّى

رسولت را خدایا یاد کن مرا بوسیله رحمتت و یادم مکن به خطاکاریم و بپذیر از من

وَزِدْنى مِنْ فَضْلِکَ، اِنّى اِلَیْکَ راغِبٌ، اَللّهُمَّ اجْعَلْ ثَوابَ مَنْطِقى، وَ ثَوابَ

و بیفزا بر من از فضل خود که براستى من به تو مشتاقم خدایا قرار ده پاداش گفتارم و پاداش

مَجْلِسى رِضاکَ عَنّى،وَاجْعَلْ عَمَلى وَدُعآئى خالِصاً لَکَ،وَاجْعَلْ ثَوابِىَ

مجلسم را خشنودى خودت از من و قرار ده کردار و دعایم را خالصانه براى خود و پاداشم را

الْجَنَّهَ بِرَحْمَتِکَ، وَاجْمَعْ لى جَمیعَ ما سَئَلْتُکَ، وَ زِدْنى مِنْ فَضْلِکَ، اِنّى

بهشتت قرار ده به مهرت و گردآور براى من تمام آنچه را از تو خواستم و بیفزا بر من از فضل خود که براستى من

اِلَیْکَ راغِبٌ، اَللّهُمَّ غارَتِ النُّجُومُ، وَ نامَتِ الْعُیُونُ، وَ اَنْتَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ،

به تو مشتاقم خدایا اختران پنهان گشته و دیده ها به خواب رفته و تو زنده پاینده اى

لا یُوارى مِنْکَ لَیْلٌ ساج، وَ لا سَمآءٌ ذاتُ اَبْراج، وَ لا اَرْضٌ ذاتُ مِهاد،

که نپوشاند کسى را از تو شب پوشاننده و نه آسمانى که داراى برج هاست و نه زمین گسترده

وَلابَحْرٌ لُجِّىٌ، وَلا ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْض، تُدْلِجُ الرَّحْمَهَ عَلى مَنْ

و نه دریاى ژرف و نه تاریکى هاى روى هم انباشته بریزى رحمت خود را شبانه بر هر که

تَشآءُ مِنْ خَلْقِکَ، تَعْلَمُ خائِنَهَ الاَْعْیُنِ وَما تُخْفِى الصُّدُورُ، اَشْهَدُ بِما

خواهى از خلق خود مى دانى خیانت دیده ها و آنچه را پنهان کنند سینه ها گواهى دهم بدانچه گواهى دهى خودت

شَهِدْتَ بِهِ عَلى نَفْسِکَ، وَشَهِدَتْ مَلائِکَتُکَ وَاُولُوا الْعِلْمِ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ

بر خویشتن و گواهى دهند فرشتگانت و دانشمندان، نیست معبودى جز تو نیرومند

الْعَزیزُالْحَکیمُ،وَمَنْ لَمْ یَشْهَدْ بِماشَهِدْتَ عَلى نَفْسِکَ،وَشَهِدَتْ مَلائِکَتُکَ

فرزانه و هر که گواهى ندهد بدانچه تو بر خود گواهى داده اى و گواهى داده اند بدان فرشتگان تو

وَ اوُلُواالْعِلْمِ، فَاکْتُبْ شَهادَتى مَکانَ شَهادَتِهِمْ، اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ،

و صاحبان علم پس بجاى آن گواهى مرا بنویس خدایا تویى سلام

وَ مِنْکَ السَّلامُ، اَسْئَلُکَ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ، اَنْ تَفُکَّ رَقَبَتى مِنَ النّارِ.(۱)

و از توست سلامتى از تو خواهم اى صاحب جلالت و بزرگوارى که آزاد کنى مرا از آتش.

«شیخ طوسى» نیز در کتاب «مصباح المتهجّد» بعد از رکعت چهارم نافله شب، این دعا را ذکر فرموده است(۲) و «علاّمه مجلسى» روایتى را از امام صادق(علیه السلام) نقل کرده است که فرمود: این دعا را در نماز «وتر» بخوان.(۳)

پی نوشت ها:

1. کافى، جلد ۲، صفحه ۵۸۵، حدیث ۲۴.
   ۲. مصباح المتهجّد، صفحه ۱۴۳.
   ۳. بحارالانوار، جلد ۸۴، صفحه ۲۷۱، حدیث ۶۸.