- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
امامزاده سید عبدالعزیز که درمحله نیار شهرستان اردبیل واقع شده از مکانهای متبرکه ای است که همواره پذیرای خیل عظیم زائرین از شهر اردبیل و شهرستانهای مجاور میباشد.
فرم پلان مقبره، ۱۲ ضلعی است که به نیت ۱۲ امام طراحی شده و نوساز می باشد. دورتا دور بنا با سکویی به عرض ۴ متر از سنگ پلاک تیشه ای تراورتن احاطه شده و پیش خوان ورودی اجرا شده با سنگ مالون قرمز، زائر را به هشتی هدایت می کند.
پس از هشتی، گنبدخانه واقع شده است. گنبدخانه شامل یک سکوی سنگی است که ضریح امامزاده بر روی آن قرار گرفته وسقف با قوس پنج و هفت در ساقه دارای ۹ نورگیر می باشد که همراه با نورگیرهای بدنه، نور مورد نیاز داخل مقبره امامزاده را به راحتی تأمین می کند.
دلیل تبرک این دو مکان به گفته اهالی این است که، درجنگ ایران و روسیه برای پیشبرد اهداف جنگ، نیاز به استفاده از چهارپایان شهر می شود که طی حکمی اسبهای موجود در سطح شهر جمع شده و در اختیار نظامیان قرار می گیرد.با همین حکم، یکی از درجه داران به این خانه وارد می شود که در آن زمان خانواده ای از قشر بسیار ضعیف در آن سکونت داشته اند و سعی می کند اسب ایشان را به زور از خانه خارج نماید. مادر خانواده با توجه به اینکه چرخه زندگیشان وابسته به آن اسب بود به التماس برمیخیزد که نتیجه ای حاصل نمی شود.
نهایتاً دست به دم اسب می اندازد تا مانع شود اما خود نیز التماس کنان بر زمین کشیده می شود . زن دست خود را از همه جا بریده می بیند و مرد را نفرین می کند و از حضرت ابوالفضل مدد می خواهد. طولی نمی کشد که درجه دار در ۲۰۰ متری خانه (سقاخانه کنونی که دلیل ساخت آن همین موضوع می باشد) با وضعی فجیع به هلاکت می رسد. این ماجرا بنا به روایت مردم شهر و محله مربوط به ۱۳۴۰ ه.ق در ساعات قبل از ظهر می باشد.