حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) در روز یازدهم ذی القعده سال ۱۴۸ ق در مدینه دیده به جهان گشود.[۱] مادرش بانویی بافضیلت به نام «تُکتَم» بود که

منا سرزمینی بین مشعر الحرام و مکه است که حاجیان از صبح روز عید قربان تا دو روز بعد، بخشی از اعمال حج را در آن انجام می دهند. این اعمال عبارتند از:

سیره امام رضا (علیه السلام) دربردارنده کلیدهایی برای دوری از فقر و بهبود وضعیت اقتصادی است. در این مقاله با رجوع به سخنان و رفتارهای آن حضرت، با

حضرت معصومه (سلام الله علیها)، یکی از دختران با فضیلت امام کاظم (علیه السلام) بوده، و گفته می شود ایشان در جوانی بدون اینکه ازدواج کرده باشد، از

امام کاظم (علیه السلام) روز هفتم ماه صفر سال یک صد و بیست و هشت در ابواء که نام منزلى بین مکه و مدینه است متولد شد، و در بیست و پنجم ماه رجب سال یک

صفت اراده از صفات ذات یا از صفات فعل است. در این مورد، بین حکماء و متکلمان اختلاف نظر پدید آمده است. حکماء اراده را علم به صلاح و از صفات ذات

در بخش اول به اشعار زیبای مرحوم آیت الله حاج شیخ علی صافی گلپایگانی (ره) که در مدح و وصف حضرت باب الحوائج امام رضا (علیه السلام) سرورده شده بود،

مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج شیخ علی صافی گلپایگانی (ره) در دیوان شعر نفیس خود، با عنوان راز دل که در رثای معصومان (علیهم السلام) تدوین و تالیف

مدت امامت امام هشتم (علیه السلام) در حدود بیست سال بود که پنج سال آخر امامت آن بزرگوار، مصادف با خلافت مامون و تسلط او بر قلمرو اسلامی آن دوران