حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) در روز یازدهم ذی القعده سال ۱۴۸ ق در مدینه دیده به جهان گشود.[۱] مادرش بانویی بافضیلت به نام «تُکتَم» بود که

در بخش اول به اشعار زیبای مرحوم آیت الله حاج شیخ علی صافی گلپایگانی (ره) که در مدح و وصف حضرت باب الحوائج امام رضا (علیه السلام) سرورده شده بود،

مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج شیخ علی صافی گلپایگانی (ره) در دیوان شعر نفیس خود، با عنوان راز دل که در رثای معصومان (علیهم السلام) تدوین و تالیف

مدت امامت امام هشتم (علیه السلام) در حدود بیست سال بود که پنج سال آخر امامت آن بزرگوار، مصادف با خلافت مامون و تسلط او بر قلمرو اسلامی آن دوران

 ۱- قال الامام علىّ بن موسى الرّضا (علیه السلام) : مَنْ زارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام بِشَطِّ الْفُراتِ، کانَ کَمَنْ زارَ اللهَ فَوْقَ

اشاره: دوران پر برکت و همراه با کرامات و وقیعى که قبل و بعد از ولادت امام رضا (علیه السلام) از مدینه تا مرو و مدت امامت ایشان رخ داد، جملگى دلالت

 اشاره: گاهی شده است انسان با  عنایتی که از سوی بزرگان نسبت به او می شود خود را گم نموده و در برابر  دیگران فخر فروشی می کند. به خصوص که این عنایب

یکی از معجزات مهم حضرت ابراهیم (علیه السلام) احیای مردگان می باشد، آن گاه که به دستور خدا چهار مرغ ( کرکس، مرغابی، طاووس و خروس ) را پس از ذبح،

اشاره: ائمه اهل بیت(علیهم‌السلام) نزد خداوند متعال بسیار عزیز هستند و از این رو محبت آنان بر جمیع مسلمانان واجب گردیده است. آنان همیشه در زندگی