- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 9 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
اعمال ماه ذی الحجه؛ و عید غدیر، هجدهم این ماه است و عظیمترین اعیاد است. و امام صادق علیه السلام فرمود که بعد از نماز این دعا بخواند:
(رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادِی لِلْإِیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا،
پروردگارا منادى اى را که براى ایمان ندا مىکرد که ایمان بیاورید به پروردگارتان، شنیدیم، پس ایمان آوردیم؛
رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ،
پروردگارا! گناهان ما را ببخش و بدىهاى ما را بپوشان و ما را با نیکوکاران بمیران.
رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَهِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ.)[۱]
پروردگارا! آنچه بر فرستادگانت وعده دادهاى به ما عطا فرما و روز قیامت ما را رسوا مگردان قطعا تو در وعدهات خلاف نمىکنى.
اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَى بِکَ شَهِیداً وَ أُشْهِدُ مَلَائِکَتَکَ وَ أَنْبِیَاءَکَ وَ حَمَلَهَ عَرْشِکَ وَ سُکَّانَ سَمَاوَاتِکَ وَ أَرَضِیکَ
خدایا تو را گواه مىگیرم و گواهى به تو کافى است و فرشتگانت و پیامبرانت و حاملان عرشت و ساکنان آسمانها و زمینهایت را گواه مىگیرم
بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، الْمَعْبُودُ فَلَا نَعْبُدُ سِوَاکَ فَتَعَالَیْتَ عَمَّا یَقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوّاً کَبِیراً.
به اینکه تو خدایى که خدایى جز تو نیست و تو معبودى پس غیر تو را نمىپرستیم، پس از آنچه ظالمان مىگویند تو فراترى، برترى بزرگى.
وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ وَ أَشْهَدُ أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَبْدُکَ وَ مَوْلَانَا،
و گواهى مىدهم که محمد بندۀ تو و فرستادۀ توست و گواهى مىدهم که امیر المؤمنین بندۀ تو و آقاى ماست
رَبَّنَا سَمِعْنَا وَ أَجَبْنَا وَ صَدَّقْنَا الْمُنَادِیَ رَسُولَکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، إِذْ نَادَى بِنِدَاءٍ عَنْکَ بِالَّذِی أَمَرْتَهُ أَنْ یُبَلِّغَ مَا أَنْزَلْتَ إِلَیْهِ مِنْ وَلَایَهِ وَلِیِّ أَمْرِکَ
پروردگارا! شنیدیم و اجابت کردیم و تصدیق نمودیم منادى رسولت- درود خدا بر او و آل او باد-آن گاهى را که از جانب تو ندا در داد به آنچه تو او را امر کردى که آنچه به سوى او فروفرستادهاى را برساند از ولایت ولى امرت
وَ حَذَّرْتَهُ وَ أَنْذَرْتَهُ إِنْ لَمْ یُبَلِّغْ مَا أَمَرْتَهُ بِهِ أَنْ تَسْخَطَ عَلَیْهِ وَ لَمَّا بَلَّغَ رِسَالاتِکَ وَ عَصَمْتَهُ مِنَ النَّاسِ.
و ترسانیدى و بیم دادى او را که اگر ابلاغ نکند آنچه که امر کردهاى بر او خشم خواهى گرفت و چون رسالتهایت را ابلاغ نمود و او را از شرّ مردم حفظ کردى،
فَنَادَى مُبَلِّغاً عَنْکَ أَلَا مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ وَ مَنْ کُنْتُ وَلِیَّهُ فَعَلِیٌّ وَلِیُّهُ وَ مَنْ کُنْتُ نَبِیَّهُ فَعَلِیٌّ أَمِیرُهُ.
پس منادى رساننده از جانب تو ندا در داد که آگاه باشید که هرکه من مولاى او هستم پس على مولاى اوست و هرکه من دوست او هستم پس على دوست اوست و هرکه من پیغمبر او هستم پس على امیر اوست.
رَبَّنَا قَدْ أَجَبْنَا دَاعِیَکَ النَّذِیرَ مُحَمَّداً عَبْدَکَ وَ رَسُولَکَ إِلَى الْهَادِی الْمَهْدِیِّ عَبْدِکَ الَّذِی أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ،
پروردگارا! اجابت کردیم خوانندۀ بیمدهندۀ تو، محمد بنده و فرستادۀ تو را به سوى هدایت کنندۀ هدایتیافته، بندهات که بر او نعمت فرستادى
وَ جَعَلْتَهُ مَثَلًا لِبَنِی إِسْرَائِیلَ، عَلِىّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَوْلَاهُمْ وَ وَلِیِّهِمْ
و او را مثلى براى بنى اسرائیل قرار دادى، على پادشاه مؤمنان و آقاى ایشان و دوست آنها.
رَبَّنَا وَ اتَّبَعْنَا مَوْلَانَا وَ وَلِیَّنَا وَ هَادِیَنَا وَ دَاعِیَنَا وَ دَاعِیَ الْأَنَامِ وَ صِرَاطَکَ الْمُسْتَقِیمَ،
پروردگارا! پیروى کردیم مولاى خود را و دوست خود را و راهنماى خود را دعوتکنندۀ خود را و دعوتکنندۀ مردمان را و راه مستقیم تو را
وَ حُجَّتَکَ الْبَیْضَاءَ وَ سَبِیلَکَ الدَّاعِیَ إِلَیْکَ عَلَى بَصِیرَهٍ هُوَ وَ مَنِ اتَّبَعَهُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ.
و حجت روشن تو را و راه خوانندۀ به سوى تو را بر بینایى، او و هرکه تابع اوست، و پاک و منزه است خدا از آنچه شرک مىورزند.
وَ أَشْهَدُ أَنَّهُ الْإِمَامُ الْهَادِی الرَّشِیدُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ، الَّذِی ذَکَرْتَهُ فِی کِتَابِکَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُ وَ إِنَّکَ قُلْتَ (وَ إِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتابِ لَدَیْنا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ)[۲]
و شهادت مىدهم که او امام هدایتگر رشید، امیر مؤمنان است، کسى که او را در قرآنت یادآورى کردى و گفتار تو حق است و قطعا فرمودهاى: «به درستى که او در آن کتاب، نزد ما على و حکیم است.»
اللَّهُمَّ فَإِنَّا نَشْهَدُ بِأَنَّهُ عَبْدُکَ وَ الْهَادِی بَعْدَ نَبِیِّکَ النَّذِیرُ الْمُنْذِرُ وَ صِرَاطُکَ الْمُسْتَقِیمُ وَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ
خداوند! ما شهادت مىدهیم که او بندۀ تو و راهنماى بعد از پیغمبر، بیمکننده و بیمدهندۀ تو و راه راست تو و امیر مؤمنان
وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ وَ حُجَّتُکَ الْبَالِغَهُ وَ لِسَانُکَ الْمُعَبِّرُ عَنْکَ فِی خَلْقِکَ
و پیشواى دست و پا سفیدان و حجّت رسا و زبان تعبیر شده از تو در میان خلقت است
وَ أَنَّهُ الْقَائِمُ بِالْقِسْطِ فِی بَرِیَّتِکَ وَ دَیَّانُ دِینِکَ وَ خَازِنُ عِلْمِکَ وَ أَمِینُکَ الْمَأْمُونُ الْمَأْخُوذُ مِیثَاقُهُ وَ مِیثَاقُ رَسُولِکَ عَلَیْهِمَا السَّلَامُ مِنْ جَمِیعِ خَلْقِکَ وَ بَرِیَّتِکَ
و قطعا او برپادارندۀ قسط در میان بندگانت و جزادهندۀ دین تو و خزانۀ علم تو و امین امین شدۀ توست که پیمانش گرفته شده و پیمان رسول تو، درود بر ایشان از تمام مخلوقات و آفریدههاى تو باد؛
شَاهِداً بِالْإِخْلَاصِ لَکَ وَ الْوَحْدَانِیَّهَ وَ الرُّبُوبِیَّهِ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ وَ أَنَّ عَلِیّاً أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ
شهادت مىدهم به اخلاص براى تو و وحدانیت و پروردگارى تو، قطعا تو خدایى که نیست خدایى جز تو و محمد بندۀ تو و فرستادۀ توست و على امیر مؤمنان است
وَ جَعَلْتَهُ وَلِیَّکَ وَ الْإِقْرَارَ بِوَلَایَتِهِ تَمَامَ وَحْدَانِیَّتِکَ وَ کَمَالَ دِینِکَ وَ تَمَامَ نِعْمَتِکَ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِکَ وَ بَرِیَّتِکَ فَقُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ:
و او را تو ولى خودت قرار دادهاى و اقرار به ولایت او تمام وحدانیت تو و کمال دین تو و تمام نعمت تو بر همۀ مخلوقات و آفریدگان توست پس فرمودهاى و گفتار تو حق است:
(الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً.) [۳]
«امروز براى شما دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و از براى شما به اسلام راضى شدم».
فَلَکَ الْحَمْدُ بِمُوَالاتِهِ وَ إِتْمَامِ نِعْمَتِکَ عَلَیْنَا بِالَّذِی جَدَّدْتَ مِنْ عَهْدِکَ وَ مِیثَاقِکَ
پس ستایش مخصوص توست به دوستى او و تمام بودن نعمت تو بر ما به آن عهدتت و پیمانت که تازه کردى
وَ ذَکَّرْتَنَا ذَلِکَ وَ جَعَلْتَنَا مِنْ أَهْلِ الْإِخْلَاصِ وَ التَّصْدِیقِ بِمِیثَاقِکَ وَ مِنْ أَهْلِ الْوَفَاءِ بِذَلِکَ
و آن را به ما یادآورى کردى و ما را از اهل اخلاص و تصدیق به پیمانت و از اهل وفا به میثاقت قرار دادى
وَ لَمْ تَجْعَلْنَا مِنْ أَتْبَاعِ الْمُغَیِّرِینَ وَ الْمُبَدِّلِینَ وَ الْمُنْحَرِفِینَ وَ الْمُبَتِّکِینَ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَ الْمُغَیِّرِینَ خَلْقَ اللَّهِ
و ما را از پیروان تغییردهندگان و بدلکنندگان و منحرفان و شکافندگان گوشهاى چهارپایان و تغییردهندگان خلق خدا
وَ مِنَ الَّذِینَ اسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِکْرَ اللَّهِ وَ صَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِیمِ.
و از آنهایى که بر آنها شیطان غالب شده و یاد خدا را فراموششان ساخته و آنها را از راه و راه راست باز داشته قرار ندادى.
اللَّهُمَّ الْعَنِ الْجَاحِدِینَ وَ النَّاکِثِینَ وَ الْمُغَیِّرِینَ وَ الْمُبَدِّلِینَ وَ الْمُکَذِّبِینَ بِیَوْمِ الدِّینِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ.
خداوندا! لعنت کن انکارکنندگان و شکنندگان و تغییردهندگان و تبدیلکنندگان و دروغ گویان روز قیامت را از پیشینیان و پسینیان.
اللَّهُمَّ فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى إِنْعَامِکَ عَلَیْنَا بِالْهُدَى الَّذِی هَدَیْتَنَا بِهِ إِلَى وُلَاهِ أَمْرِکَ مِنْ بَعْدِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
خداوندا! پس سپاس مخصوص توست بر نعمتهاى تو بر ما به راهنمایى که به آن هدایتمان کردى به سوى والیان امرت بعد پیغمبرت-درود خدا بر او و آلش-
الْأَئِمَّهِ الْهُدَاهِ الرَّاشِدِینَ وَ أَعْلَامِ الْهُدَى وَ مَنَارِ الْقُلُوبِ وَ التَّقْوَى وَ الْعُرْوَهِ الْوُثْقَى
امامان هدایت کننده، ارشادکنندگان، نشانههاى هدایت، منار دلها و تقوى و رشتۀ محکم
وَ کَمَالِ دِینِکَ وَ تَمَامِ نِعْمَتِکَ وَ مَنْ بِهِمْ وَ بِمُوَالاتِهِمْ رَضِیتَ لَنَا الْإِسْلَامَ دِیناً.
و کمال دین و تمام نعمتت و کسى که به آنها و به دوستى آنها براى ما راضى شدهاى و دین اسلام را براى ما پسندیدهاى.
رَبَّنَا فَلَکَ الْحَمْدُ آمَنَّا وَ صَدَّقْنَا بِمَنِّکَ عَلَیْنَا بِالرَّسُولِ النَّذِیرِ الْمُنْذِرِ
پروردگارا! ستایش مخصوص توست. ایمان آوردیم و تصدیق کردیم به منت تو بر ما به سبب رسول بیمکنندۀ بیمدهنده؛
وَالَیْنَا وَلِیَّهُمْ وَ عَادَیْنَا عَدُوَّهُمْ وَ بَرِئْنَا مِنَ الْجَاحِدِینَ وَ الْمُکَذِّبِینَ بِیَوْمِ الدِّینِ.
دوست آنها را دوست مىداریم و دشمن آنها را دشمنیم و از منکرین و تکذیبکنندگان روز قیامت بیزاریم.
اللَّهُمَّ فَکَمَا کَانَ ذَلِکَ مِنْ شَأْنِکَ یَا صَادِقَ الْوَعْدِ یَا مَنْ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ یَا مَنْ هُوَ کُلُّ یَوْمٍ فِی شَأْنٍ،
خداوندا! چنانچه این شأن توست، اى کسى که وعدهات راست است و اى کسى که وعدهات تخلفناپذیر است! اى کسى که او هرروز در کارى است!
إِذْ أَتْمَمْتَ عَلَیْنَا نِعْمَتَکَ بِمُوَالاهِ أَوْلِیَائِکَ الْمَسْئُولِ عَنْهُمْ عِبَادُکَ فَإِنَّکَ قُلْتَ:
وقتى که نعمتت را بر ما تمام کردى، به دوستى دوستانت که بندگانت از آنها سؤال خواهند شد و تو فرمودى:
( ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ)[۴] وَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُ (وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ)[۵].
«پس سؤال مىشوید آن روز از ناز و نعمت» و گفتهاى و قول تو حق است «باز دارید ایشان را به درستى که ایشان سؤال مىشود»
وَ مَنَنْتَ عَلَیْنَا بِشَهَادَهِ الْإِخْلَاصِ وَ بِوَلَایَهِ أَوْلِیَائِکَ الْهُدَاهِ بَعْدَ النَّذِیرِ الْمُنْذِرِ السِّرَاجِ الْمُنِیرِ،
و به گواهى دادن اخلاص و به ولایت دوستان هدایتکنندهات بعد از بیمدهندۀ بیمکننده، چراغ روشن بر ما منت گذاشتى
فَأَکْمَلْتَ لَنَا بِهِمُ الدِّینَ وَ أَتْمَمْتَ عَلَیْنَا النِّعْمَهَ وَ جَدَّدْتَ لَنَا عَهْدَکَ وَ ذَکَّرْتَنَا مِیثَاقَکَ الْمَأْخُوذَ مِنَّا فِی ابْتِدَاءِ خَلْقِکَ إِیَّانَا
پس دین را از براى ما به سبب ایشان کامل کردى و نعمتت را بر ما تمام نمودى و پیمانت را براى ما تازه کردى و عهدت را که در ابتداى خلقت از ما گرفتى یادآورى نمودى
وَ جَعَلْتَنَا مِنْ أَهْلِ الْإِجَابَهِ وَ لَمْ تُنْسِنَا ذِکْرَکَ فَإِنَّکَ قُلْتَ:
و ما را از اهل اجابت قرار دادى و یادت را فراموشمان نساختى پس فرمودهاى:
( وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلى)[۶]
«وقتى که پروردگار تو از اولاد آدم که در پشت ایشان بودند و فرزندان ایشان تعهد گرفت و آنها را بر خودشان گواه گرفت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ همه گفتند: بلى» .
شَهِدْنا بِمَنِّکَ وَ لُطْفِکَ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ رَبُّنَا وَ مُحَمَّدٌ عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ نَبِیُّنَا
گواهى مىدهیم به منت تو و لطف تو پس تو خدایى که نیست خدایى جز تو اى پروردگار! و محمد بندۀ تو و فرستادۀ تو و پیغمبر ماست
وَ عَلِیٌّ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَبْدُکَ الَّذِی أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیْنَا وَ جَعَلْتَهُ آیَهً لِنَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
و على پادشاه مؤمنان بندۀ توست آنکه بر ما به خاطر او نعمت فرستادى و او را نشانۀ پیغمبرت-درود خدا بر او و آلش-
وَ آیَتُکَ الْکُبْرَى وَ صِرَاطُکَ الْمُسْتَقِیمُ وَ النَّبَأُ الْعَظِیمُ الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ وَ عَنْهُ مَسْئُولُونَ.
و نشانۀ بزرگت و راه راستت و خبر عظیم، که در او اختلاف مىکنند و از او سؤال مىشوند، قرار دادى.
اللَّهُمَّ فَکَمَا کَانَ مِنْ شَأْنِکَ أَنْ أَنْعَمْتَ عَلَیْنَا بِالْهِدَایَهِ إِلَى مَعْرِفَتِهِمْ فَلْیَکُنْ مِنْ شَأْنِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خداوندا! آنطورى که از شأن توست که بر ما به هدایت به سوى شناخت ایشان نعمت دادى، پس باید از شأن تو باشد و که درود فرستى بر محمد و آل محمد
وَ أَنْ تُبَارِکَ لَنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا الَّذِی أَکْرَمْتَنَا بِهِ وَ ذَکَّرْتَنَا فِیهِ عَهْدَکَ وَ مِیثَاقَکَ وَ أَکْمَلْتَ دِینَنَا وَ أَتْمَمْتَ عَلَیْنَا نِعْمَتَکَ
و این روز ما را مبارک سازى براى ما، روزى که به واسطۀ او ما را گرامى داشتى و در آن روز عهد و پیمانت را یاد آورى و دین ما را کامل نمودى و نعمتهایت را بر ما تمام ساختى
وَ جَعَلْتَنَا بِمَنِّکَ مِنْ أَهْلِ الْإِجَابَهِ لَکَ وَ الْبَرَاءَهِ مِنْ أَعْدَائِکَ وَ أَعْدَاءِ أَوْلِیَائِکَ الْمُکَذِّبِینَ بِیَوْمِ الدِّینِ.
و ما را به منتت از اهل اجابت خودت و بیزارى از دشمنانت و دشمنان دوستانت و تکذیبکنندگان روز قیامت قرار دادى.
فَأَسْأَلُکَ یَا رَبِّ تَمَامَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ وَ أَنْ تَجْعَلَنَا مِنَ الْمُوقِنِینَ وَ لَا تُلْحِقْنَا بِالْمُکَذِّبِینَ
پس اى پروردگار! از تو مىخواهیم تمام آنچه به واسطۀ او به ما بخشیدهاى و اینکه ما را از جملۀ باوردارندگان قرار دهى و به تکذیبکنندگان ملحق نسازى
وَ اجْعَلْ لَنَا قَدَمَ صِدْقٍ مَعَ الْمُتَّقِینَ وَ اجْعَلْ لَنَا مَعَ الْمُتَّقِینَ إِمَاماً
و با پرهیزکاران براى ما قدم راست قرار دهى و با پرهیزکاران براى ما پیشوایان قرار دهى
یَوْمَ تَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَهِ أَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ الْأَئِمَّهِ الصَّادِقِینَ
و روزى که همۀ مردمان با پیشوایان خود خوانده مىشوند، ما را در زمرۀ خاندان پیامبرت، امامان راستگو قرار ده
وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْبُرَآءِ مِنَ الَّذِینَ هُمْ دُعَاهٌ إِلَى النَّارِ وَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِینَ وَ أَحْیِنَا عَلَى ذَلِکَ مَا أَحْیَیْتَنَا
و ما را برمىگردان سوى آتش از کسانى که خوانده مىشوند و روز قیامت از جملۀ رسوایا هستند و تا زندهایم ما را بر این زنده دار
وَ اجْعَلْ لَنَا مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا وَ اجْعَلْ لَنَا قَدَمَ صِدْقٍ فِی الْهِجْرَهِ إِلَیْهِمْ وَ اجْعَلْ مَحْیَانَا خَیْرَ الْمَحْیَا وَ مَمَاتَنَا خَیْرَ الْمَمَاتِ
و با پیغمبر راهى براى ما قرار ده و براى ما قدمهاى راست در هجرت به سوى آنان قرار ده و زندگى ما را بهترین زندگانى و مردن ما را بهترین مردن قرار ده
وَ مُنْقَلَبَنَا خَیْرَ الْمُنْقَلَبِ عَلَى مُوَالاهِ أَوْلِیَائِکَ وَ مُعَادَاهِ أَعْدَائِکَ حَتَّى تَوَفَّانَا وَ أَنْتَ عَنَّا رَاضٍ قَدْ أَوْجَبْتَ لَنَا جَنَّتَکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و برگشتن ما را بهترین برگشتن بر دوستى دوستانت و دشمنى دشمنانت قرار ده تا آنکه ما را بمیرانى و از ما راضى باشى و بهشت را بر ما ارزانى دارى به رحمتت اى مهربانترین مهربانان!
وَ الْمَثْوَى فِی جِوَارِکَ فِی دَارِ الْمُقَامَهِ مِنْ فَضْلِکَ لَا یَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَ لَا یَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ.
و در همسایگى خودت در سراى اقامت از فضل و بزرگوارىات جایمان ده که سختىاى به ما در آنجا نمىرسد و رنجى به ما نمىرسد.
(رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَ تَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَهِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ.) [۷]
پروردگارا! گناهان ما را ببخش، بدىهاى ما را بپوشان، با نیکوکاران ما را بمیران و آنچه به پیغمبرت وعده کردى به ما عطا فرما و روز قیامت ما را رسوا مگردان، قطعا وعدۀ تو تخلفناپذیر است.
اللَّهُمَّ احْشُرْنَا مَعَ الْأَئِمَّهِ الْهُدَاهِ مِنْ آلِ رَسُولِکَ نُؤْمِنُ بِسِرِّهِمْ وَ عَلَانِیَتِهِمْ وَ شَاهِدِهِمْ وَ غَائِبِهِمْ .
خداوندا! ما را با امامان هدایتگر از خاندان پیامبرت محشور گردان و به سرّ و آشکار آنها و شاهد و حاضر و غایب آنها ایمان آوردهایم.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْحَقِّ الَّذِی جَعَلْتَهُ عِنْدَهُمْ وَ بِالَّذِی فَضَّلْتَهُمْ بِهِ عَلَى الْعَالَمِینَ جَمِیعاً،
خداوندا! به حقى که آن را در نزد آنها قرار دادهاى و به حقى که به سبب آن آنان را بر همه فضیلت دادهاى، از تو درخواست مىکنیم
أَنْ تُبَارِکَ لَنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا الَّذِی أَکْرَمْتَنَا فِیهِ بِالْمُوَافَاهِ بِعَهْدِکَ الَّذِی عَهِدْتَهُ إِلَیْنَا وَ بِالْمِیثَاقِ الَّذِی وَاثَقْتَنَا بِهِ مِنْ مُوَالاهِ أَوْلِیَائِکَ وَ الْبَرَاءَهِ مِنْ أَعْدَائِکَ
امروز ما را براى ما مبارک سازى، روزى که در آن به خاطر وفاى عهدت که از ما گرفتهاى و پیمانى که به آن از ما پیمان گرفتهاى از دوستى دوستانت و بیزارى دشمنانت،
أَنْ تُتِمَّ عَلَیْنَا نِعْمَتَکَ وَ لَا تَجْعَلْهُ مُسْتَوْدَعاً وَ اجْعَلْهُ مُسْتَقَرّاً وَ لَا تَسْلُبَنَاهُ أَبَداً وَ لَا تَجْعَلْهُ مُسْتَعَاراً
اینکه نعمتت را بر ما تمام کنى و او را امانت نزد ما نگذارى و او را مستقر و پابرجا براى ما گردانى و هرگز از ما سلب نکنى و او را عاریه قرار ندهى
وَ ارْزُقْنَا مُرَافَقَهَ وَلِیِّکَ الْهَادِی الْمَهْدِیِّ إِلَى الْهُدَى وَ تَحْتَ لِوَائِهِ وَ فِی زُمْرَتِهِ شُهَدَاءَ صَادِقِینَ عَلَى بَصِیرَهٍ مِنْ دِینِکَ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.[۸]
و رفاقت دوست هدایتگرت، راه یافته به سوى هدایت و زیر پرچم او و در کنار شهداى راستگوى بر بصیرت از دینت روزىام گردانى، قطعا تو بر هرچیز توانایى.
[۱] سوره آل عمران، آیه ۱۹۳-۱۹۴٫
[۲] سوره زخرف، آیه ۴٫
[۳] سوره مائده، آیه ۳٫
[۴] سوره التکاثر، آیه ۸
[۵] سوره الصافات، ایه ۲۴٫
[۶] سوره اعراف، آیه ۱۷۲٫
[۷] سوره آل عمران، آیه ۱۹۳-۱۹۴٫
[۸] اقبال الاعمال، ج ۲ ، ص ۲۸۴٫