تنافی عبادت حضرت مسیح با الوهیت او

مسیحیان اعتقاد دارند که عیسی مسیح (علیه‌ السلام) پسر خدا و خدا است. عبادت حضرت مسیح (علیه‌ السلام) یکی از مطالبی است که خدایی و الوهیت آن حضرت را نفی می کند.

خدایی حضرت مسیح (علیه السلام) در مسیحیت

در مسیحیت رایج الوهیت و خدایی حضرت مسیح به وضوح مورد پذیرش قرار گرفته است. پولس اولین کسی است که از الوهیت حضرت مسیح (علیه السلام) سخن گفته است. پولس برای خدایی حضرت مسیح داستانی را مبنی بر مکاشفه خودش به وجود آورد و مدعی شد که خدا یعنی مسیح بعد از عروجش بر او ظاهر شده است و او را جانشین خود قرار داده است.^[۱]

مسیحیان در سال ۳۲۵ میلادی بر اساس همین تفکر پولس در تثبیت خدایی حضرت مسیح قطع نامه ای صادر کردند که در بخش از آن آمده است:« من عقیده دارم به پدر قادر مطلق، و به عیسی مسیح تنها پسرش، خداوند ما، که از روح القدس و مریم باکره متولد شد، و در حکومت پنطیوس پیلاطس مصلوب گردید و دفن شد و در روز سوم از مردگان برخاست و به دست راست خدا نشست و از آنجا می آید تا زندگان و مردگان را داوری کند… »^[۲]

امروز مسیحیان بر اساس همین قطع نامه به خدایی و الوهیت حضرت مسیح (علیه‌ السلام) اعتقاد راسخ دارند.

عبادت حضرت مسیح (علیه‌ السلام) در اناجیل

در اناجیل و رساله ­های عهد جدید بر عبادت حضرت مسیح (علیه‌ السلام) و نیز بر روزه گرفتن حضرت مسیح (علیه السلام) تصریح شده است. در انجیل لوقا عبادت حضرت مسیح (علیه‌ السلام) در برابر خدای واحد به روشنی اینگونه بیان شده است: «و در آن روزها بر فراز کوه برآمد تا عبادت کند و آن شب را در عبادت خدا به صبح آورد».[۳]

در انجیل یوحنا عبادت حضرت مسیح (علیه السلام) در برابر خداوند متعال از روی علم و آگاهی بیان گردیده و آن حضرت به زن یهودی می ­گوید: «شما، آنچه را نمی­ دانید، می­ پرستید؛ امّا ما آنچه را که می­ دانیم عبادت می‌کنیم».[۴]

در انجیل متی در ضمن تجربه شدن حضرت مسیح (علیه السلام)  توسط ابلیس به روزه گرفتن آن حضرت چنین اشاره شده است: «آنگاه عیسی به دست روح به بیابان برده شده تا ابلیس او را تجربه نماید و چون چهل شبانه روز روزه داشت آخر گرسنه گردید».[۵]

از این جمله و جملات دیگر عهد جدید به روشنی عبادت حضرت مسیح (علیه‌ السلام) در برابر خدای متعال به دست می آید و اینکه آن حضرت مانند یک انسان و بندۀ خدا در تحت آزمایش و تجربه ابلیس قرار داشته تا اینکه او با روزه گرفتن از این تجربه و آزمایش پیروز بیرون می‌آید و در برابر وسوسه ‌های شیطانی مقاومت می­کند و در نهایت هنگامی که شیطان به او گفت:

«اگر افتاده مرا سجده کنی، همانا این همه را به تو بخشم، آنگاه عیسی وی را گفت دور شو ای شیطان، زیرا مکتوب است که خداوند خدای خود را سجده کن و او را فقط عبادت نما. در ساعت، ابلیس او را رها کرد و اینک فرشتگان آمده او را پرستاری می­ نمودند»[۶]

سوالات ما

۱. آیا مطالبی که در عهد جدید مسیحیان از عبادت حضرت مسیح (علیه‌ السلام) سخن می گویند، از نگاه مسیحیان قابل پذیرش است یا خیر؟ اگر قابل پذیر نباشد پس خط بطلان بر کتاب مقدس خود شان کشیده است. و در نتیجه بطلان دین شان ثابت می گردد.

۲. اگر مسیحیان عبادت حضرت مسیح (علیه‌ السلام) را آنگونه که در کتاب مقدس بیان گردیده می پذیرند، چگونه او را خدا می دانند؟ آیا از دیدگاه مسیحیان خدا نیازی به عبادت دارد؟

۳. آیا عبادت حضرت مسیح (علیه‌ السلام) دلیل بر این نیست که او خدای واحد را عبادت می کرده است و لازمه آن این نمی شود که او بنده خدا بوده است و نه خدا و پسر خدا؟

۴. آیا اگر حضرت مسیح (علیه السلام) خدا است چگونه شیطان از او خواسته است که او را سجدا کند؟ آیا شیطان می تواند به خدا بگوید او را سجده کند؟

۵. با وجود این گزاره های روشن بر بندگی حضرت مسیح در عهد جدید چرا مسیحیان او را خدا یا پسر خدا دانسته و ضلع سوم تثلیث را با وجود آن حضرت تکمیل کرده اند؟

نویسنده: حمیدالله رفیعی

پی نوشت ها

[۱] . اعمال رسولان، باب۹، جمله۳۹و باب۵، جمله۱۶-۲۲. و نامه پولس به غلاطیان، باب۱۳، جملات۱-۱۳.

[۲] . یهودیت ، مسیحیت و اسلام، ص۴۶۳ و ۴۶۴.

[۳] . انجیل لوقا، باب۶: ۱۲.

[۴] . انجیل یوحنا، باب ۴: ۱و۲.

[۵] . انجیل متی، باب ۴: ۱و۲.

[۶] . انجیل متی، باب ۴: ۹-۱۱.

منابع:

۱. کتاب مقدس.

۲. اف ئی، پیترز، یهودیت ، مسیحیت و اسلام، (ترجمه: حسین توفیقی)، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب، اول، ۱۳۸۴ش.