بردن نام حاجت و دعا در جمع

۱۳۹۵-۰۳-۱۸

221 بازدید

باوجود اینکه خداوند از حاجات بندگانش اطلاع دارد ولی از آدب دعا این است که دعا کننده نام حاجت خور را بر زبان جاری کند. ابو عبد اللّه فرّاء از امام صادق علیه السلام روایت کرده است:«خداوند مى‏داند بنده‏اش هنگامى که دعا مى‏کند چه مى‏خواهد لیکن دوست دارد که حوایج به درگاهش شرح داده شود.»^{^[۱]} از کعب الاحبار نقل شده که در تورات نوشته شده است: اى موسى! من از آفریدگانم غافل نیستم لیکن دوست دارم آواز دعاى بندگانم را به فرشتگانم بشنوانم و ملائکه نگهبان تقرّب فرزندان آدم را به من ببینند، با در نظر گرفتن این که من آنها را در وصول به این تقرّب توان داده و اسباب آن را برایشان فراهم ساخته ‏ام.[۲]

همچنین دعا کننده دعایش را تعمیم دهد. ابن قدّاح از ابى عبد اللّه علیه السلام نقل کرده که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است: «هرگاه کسى از شما دعا کند براى عموم دعا کند که آن دعا به اجابت نزدیکتر است.»^{^[۳]}

اجتماع در دعا نیز از امور پسندیده است، خداوند متعال فرموده است: «وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ‏»^{^[۴]} یعنی با کسانی باش که پروردگار خود را صبح و عصر می خواند.

ابو خالد روایت کرده که ابو عبد اللّه علیه السلام فرموده است: هرگاه چهل نفر مرد نزد هم اجتماع کنند و در امرى خداوند را بخوانند حقّ تعالى دعاى آنها را مستجاب مى‏ کند؛ و اگر چهل نفر نبودند و چهار نفر بودند ده بار خدا را بخوانند خداوند دعایشان را اجابت مى‏ کند؛ و چنانچه چهار نفر نباشند و یک نفر باشد چهل بار خدا را بخواند خداوند عزیز جبّار دعایش را مستجاب مى‏کند.»^{^[۵]} عبد الأعلى از آن حضرت روایت مى‏کند: «هرگاه چهار گروه گرد هم آیند که براى مطلبى به درگاه خدا دعا کنند جز این نیست که با اجابت آن دعا از هم جدا مى‏شوند.»^{^[۶]} علىّ بن عقبه از مردى از ابى عبد اللّه علیه السلام روایت کرده که آن حضرت فرموده است: «هرگاه امرى پدرم را اندوهگین مى ‏ساخت زنان و کودکان را جمع مى‏ کرد، سپس دعا مى‏کرد و آنها آمین مى ‏گفتند.»^{^[۷]} سکونى از آن حضرت روایت کرده است که: «دعاکننده و آمین‏گو در ثواب شریکند.»^{^[۸]}