اشاره:
داستان شکافتن سنگ توسط حضرت موسی (علیه‌السلام) و جاری شدن چشمه آب از آن در قرآن کریم از معجزات آن حضرت شمرده شده است. تمام معجزات انبیای و اولیای الهی به اذن خداوند انجام می گیرد. امامان معصوم (علیهم‌السلام) نیز به اذن خداوند کارهای خارق العاده و معجزه آسایی انجام داده اند. در نوشته پیش رو به یکی از کرامات امام صادق (علیه‌السلام) مبنی بر جاری شدن چشمه از زمین خشک و سبز شدن خرمای خشک جهت دادن میوه اشاره شده است.
داود نیلی گوید: همراه امام صادق (علیه‌السلام) بسوی خانه خدا برای انجام اعمال حج حرکت می‌کردیم وقتی اول ظهر فرا رسید امام (علیه‌السلام) به من فرمود: ای داود از جاده کنار گیر تا مهیای نماز شویم. عرض کردم: فدایت شوم مگر اینجا یک زمین بی آب و علف نیست؟
امام (علیه‌السلام) فرمود: شما آماده شو و کاری به امور دیگر نداشته باش. من سکوت کردم و از راه به کناری آمدیم و در زمینی خشک و بدون آب و علف فرود آمدیم.
امام (علیه‌السلام) پای خود را بر زمین حرکت داد و چشمه آبی از زمین جوشید که همانند برف سرد بود. از آب چشمه وضو گرفت و من هم وضو گرفتم و نماز واجب را خواندیم. وقتی خواستیم حرکت کنیم به نخل خشکیده‌ای توجه کرد. حضرت فرمود: ای داود می‌خواهی از این نخل خشکیده به تو خرما دهم؟
عرض کردم: آری. با دست خود به درخت زد و آن را به طرف خود کشید. درخت سر سبز گردید. آنگاه حضرت دوباره آن را بسوی خود کشید و دو سه نوع خرما از آن خوردیم. سپس دست خود را بر آن کشاند و گفت: به اذن خداوند به حالت اول بازگرد و درخت دوباره به نخل خشکیده‌ای مبدل گردید.[۱]
پی نوشت:
[۱] . بحارالانوار، ج ۴۷، ص ۱۳۹.
