تمام مسلمانان، اعم از شیعه و اهل سنت بر عظمت و منقبت اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) تاکید دارند و محبت آنان را واجب مى دانند، به همین علت، محدثان اهل سنت، در کتاب هاى حدیثى خود، بابى را به مناقب و فضایل اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) اختصاص داده و احادیث و سفارش هاى رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را در باره اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) را در این باب ها جمع آورى نموده اند.
فرقه وهابیت برخلاف همه مسلمین به احادیث رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پشت پا زده و به آن ها اعتنا نکرده‌اند و دشمنى خودشان را نسبت به اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به اشکال گوناگون و به شدت ابراز داشته اند، به نحوى که گویا دشمنى با اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) اساس اعتقادات و مبانى این فرقه را تشکیل مى دهد.
وهابى‌ها هیچ فضیلتى را براى اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) قائل نیستند، بلکه این عقیده را ناشى از جاهلیت عرب مى دانند و مى گویند: اعتقاد به برترى و افضلیت اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) بر دیگران، از تفکرات عصر جاهلیت است که در آن عصر سران و روساى قبیله را بر دیگران مقدم مى داشته اند؟[۱]
وهابى ها و به ویژه ابن‌تیمیه، به حدى با اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) و به خصوص با امام على (علیه السلام) دشمنى و خصومت دارند که در راستاى ابراز این کینه توزى و دشمنى، امورى را به على بن ابى‌طالب (علیه السلام) نسبت داده که حتى براى دشمنان معروف آن حضرت قابل پذیرش نیست.
ابن تیمیه پایه‌گذار عقاید وهابیت مى گوید: على نیز ستمکار بود. او براى ریاست بر مردم مى جنگید. زیرا کسى که به خاطر ریاست و اطاعت مردم انسان ها را بکشد و روى زمین، گردن‌کشى‌کرده، فساد ایجاد کند، این همان کارى است که فرعون مى‌کرد.[۲]
ابن تیمیه در باره امیرالمومنین على (علیه السلام) و یاران او مطالبى را بیان داشته است که قلب هر مسلمانى را به درد مى‌آورد. او مى‌گوید:
کسانى که على را قدح کرده و او را لعن نموده و کافر و ظالم قرار داده اند، مثل خوارج، اموى‌ها و مروانى‌ها، همگى از اهل اسلام و معتقد به شعایر اسلامى و عاملین به آن بوده اند. اما منزهین و یاران على، همگى از اهل رده و کفرند.[۳]
سوالات ما
۱. آیا این عقیده وهابی ها در تقابل با حدیث پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) قرار ندارد که خطاب به علی (علیه السلام) فرمود: «لا یُحِبُّکَ اِلا مُؤمِن، وَلا یُبغِضُکَ اِلا مُنافِق، مَن اَحَبَّکَ فَقَد اَحَبَّنی، وَمَن اَبغَضَک فَقَد اَبغَضَنی. . .[۴] تو را جز مومن، دوست ندارد و جز منافق، دشمن ندارد؛ کسى که تو را دوست داشته باشد، مرا دوست دارد و کسى که تو را دشمن بدارد، من را دشمن داشته است».
۲. آیا وهابی ها با این طرز تفکر، خود را مصداق حدیث پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) قرار نداده که فرمود: «والذی نفسی بیده لا یبغضنا اهل البیت رجل(احد) الاّ ادخله الله تعالی النار؛ قسم به آن کسی که جان من در دست اوست کسی با ما اهل بیت دشمنی نمی کند مگر اینکه خدا اورا داخل جهنم کند».[۵] آلوسی در ذیل این حدیث می گوید حق اینست که محبت اهل بیت پیامبر واجب است و هر چه این قرابت قوی تر باشد محبت شدیدتر می گردد پس محبت علویین و فاطمیین از همه محبت ها لازم تر و شدیدتر است.[۶]
۳. آیا ابن تیمیه و وهابی ها با این سخن که عقیده برتری و افضلیت اهل بیت از تفکرات جاهلی است، خدا و قرآن و پیامبر و سنت او را زیر سوال نبرده ودر حقیقت مخالفت خود را با اسلام اعلام نکرده اند؛ زیرا مقام و منزلت اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) در دین مبین اسلام برای هیچ مسلمانی پوشیده نیست. آیات ونیز احادیث بی شماری از طریق سنی و شیعه برتری آنان را بر دیگران به اثبات رسانده و لا اقل راه رستگاری را برای مسلمانان در محبت و دوستی آنان قرار داده و دشمنی و خصومت با آن ها مایه خسران و بد فرجامی دانسته شده است.
نویسنده: حمیدالله رفیعی
پی نوشت ها
[۱] . ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، منهاج السنه، ج ۳ ، ص ۲۶۹، چاپ مصر، بولاق، ۱۳۲۱.
[۲] . منهاج السنه، ج ۴، ص ۳۸۹-۵۰۰.
[۳] . منهاج السنه، ج ۵ ، ص ۹ .
[۴] . أبو الحسن نور الدین علی بن أبی بکر بن سلیمان الهیثمی (المتوفى: ۸۰۷هـ)،مجمع الزوائد ومنبع الفوائد،ج ۹ ، ص ۱۳۳، مکتبه القدسی، القاهره، ۱۴۱۴ هـ، ۱۹۹۴ م .
[۵] . صحیح ابن حبان، ج ۱۵ ص،۴۳۵، حدیث ۶۵۷۸ ؛ المستدرک علی الصحیصین، ج۳ ص۱۶۲، حدیث ۴۷۱۷.
[۶] . آلوسی بغدادی، سید محمود، روح المعانی، ج ۲۵ ص۳۲، بیروت، دار احیاءالتراث.
